Proverbs 19

بهتر است انسان فقیر باشد و با صداقت زندگی کند، تا اینکه دروغگویی احمق باشد.

Better is the poor that walketh in his integrity, than he that is perverse in his lips, and is a fool.

داشتن دل و جرأت بدون حکمت بی‌فایده است و عجله باعث اشتباه می‌شود.

Also, that the soul be without knowledge, it is not good; and he that hasteth with his feet sinneth.

انسان با حماقت خود زندگی خود را تباه می‌کند و بعد گناه را به گردن خداوند می‌اندازد.

The foolishness of man perverteth his way: and his heart fretteth against the LORD.

شخص ثروتمند دوستان بسیار پیدا می‌کند، امّا دوستان آدم فقیر از او جدا می‌شوند.

Wealth maketh many friends; but the poor is separated from his neighbour.

شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند و کسی‌که همیشه دروغ می‌گوید، جان سالم به در نخواهد برد.

A false witness shall not be unpunished, and he that speaketh lies shall not escape.

مردم دوست دارند که پیش بزرگان شیرین زبانی کنند و با کسانی دوست شوند که سخاوتمند هستند.

Many will intreat the favour of the prince: and every man is a friend to him that giveth gifts.

وقتی انسان فقیر شود، حتّی خویشاوندانش او را ترک می‌کنند، چه رسد به دوستانش، و کوشش او برای بازیافتن آنها به جایی نمی‌رسد.

All the brethren of the poor do hate him: how much more do his friends go far from him? he pursueth them with words, yet they are wanting to him.

هر که در بدنبال حکمت است، جان خود را دوست دارد و کسی‌که برای حکمت ارزش قایل شود، سعادتمند خواهد شد.

He that getteth wisdom loveth his own soul: he that keepeth understanding shall find good.

شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند و کسی‌که همیشه دروغ می‌گوید، هلاک خواهد شد.

A false witness shall not be unpunished, and he that speaketh lies shall perish.

شایسته نیست که شخص احمق در ناز و نعمت به سر ببرد و یا یک غلام بر امیران حکومت کند.

Delight is not seemly for a fool; much less for a servant to have rule over princes.

کسی‌که خشم خود را فرومی‌نشاند، عاقل است و کسی‌که از گناهان دیگران چشم می‌پوشد، سرفراز خواهد شد.

The discretion of a man deferreth his anger; and it is his glory to pass over a transgression.

غضب پادشاه مانند غرّش شیر است، امّا خشنودی او مثل شبنمی است که بر سبزه می‌نشیند.

The king's wrath is as the roaring of a lion; but his favour is as dew upon the grass.

فرزند نادان، بلای جان والدین خود است و نق زدنهای زن بهانه‌گیر، مانند قطره‌های آبی است که دایم در حال چکیدن می‌باشد.

A foolish son is the calamity of his father: and the contentions of a wife are a continual dropping.

خانه و ثروت از اجداد به ارث می‌رسد، امّا زن عاقل هدیهٔ خداوند است.

House and riches are the inheritance of fathers: and a prudent wife is from the LORD.

کسی‌که تنبل است و زیاد می‌خوابد، گرسنه می‌ماند.

Slothfulness casteth into a deep sleep; and an idle soul shall suffer hunger.

از احکام خدا پیروی کن تا زنده بمانی، زیرا هرکسی که آنها را ناچیز شمارد، خواهد مرد.

He that keepeth the commandment keepeth his own soul; but he that despiseth his ways shall die.

وقتی به یک فقیر کمک می‌‌کنی، مثل این است که به خداوند قرض می‌دهی و خداوند است که قرض تو را ادا می‌کند.

He that hath pity upon the poor lendeth unto the LORD; and that which he hath given will he pay him again.

فرزند خود را وقتی هنوز جوان است تربیت کن؛ اگر غفلت نمایی، زندگی او را تباه خواهی کرد.

Chasten thy son while there is hope, and let not thy soul spare for his crying.

اگر کسی تندخویی کند، بگذار مجازاتش را ببیند. اگر او را کمک کنی، باید همیشه کار خود را تکرار نمایی.

A man of great wrath shall suffer punishment: for if thou deliver him, yet thou must do it again.

اگر به پند و نصیحت گوش دهی تا آخر عمر از حکمت برخوردار خواهی بود.

Hear counsel, and receive instruction, that thou mayest be wise in thy latter end.

انسان نقشه‌های زیادی در سر می‌پروراند، امّا نقشه‌هایی که مطابق با خواست خداوند باشد، انجام خواهند شد.

There are many devices in a man's heart; nevertheless the counsel of the LORD, that shall stand.

مهر و وفا زینت انسان است. بهتر است که انسان فقیر باشد نه دروغگو.

The desire of a man is his kindness: and a poor man is better than a liar.

خداترسی به انسان حیات می‌بخشد و او را کامیاب ساخته از هر بلایی محفوظ می‌دارد.

The fear of the LORD tendeth to life: and he that hath it shall abide satisfied; he shall not be visited with evil.

آدم تنبل دست خود را به سوی بشقاب دراز می‌کند، امّا از فرط تنبلی لقمه را به دهان خود نمی‌گذارد.

A slothful man hideth his hand in his bosom, and will not so much as bring it to his mouth again.

شخص مسخره کننده را سرزنش کن تا وسیلهٔ عبرت جاهلان گردد. اشتباهات شخص فهمیده را به او نشان بده تا فهمیده‌تر گردد.

Smite a scorner, and the simple will beware: and reprove one that hath understanding, and he will understand knowledge.

هر که با پدر خود بد رفتاری کند و مادر خود از خانه بیرون کند، ننگ و رسوایی به بار می‌آورد.

He that wasteth his father, and chaseth away his mother, is a son that causeth shame, and bringeth reproach.

فرزندم، از تعلیمی که تو را از عقل دور سازد، خودداری کن.

Cease, my son, to hear the instruction that causeth to err from the words of knowledge.

شاهد فرومایه عدالت را مسخره می‌کند و شریران از گناه کردن لذّت می‌برند.

An ungodly witness scorneth judgment: and the mouth of the wicked devoureth iniquity.

مسخره کنندگان و اشخاص احمق مجازات خواهند شد.

Judgments are prepared for scorners, and stripes for the back of fools.