Psalms 22

Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

För sångmästaren, efter »Morgonrodnadens hind»; en psalm av David.

Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

 Min Gud, min Gud,      varför har du övergivit mig?  Jag brister ut och klagar,      men min frälsning är fjärran.

Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

 Men Gud, jag ropar om dagen,      men du svarar icke,  så ock om natten,      men jag får ingen ro.

Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

 Och dock är du den Helige,  den som tronar på Israels lovsånger.

Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

 På dig förtröstade våra fäder;  de förtröstade, och du räddade dem.

Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

 Till dig ropade de och blevo hulpna;  på dig förtröstade de och kommo icke på skam.

Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

 Men jag är en mask,      och icke en människa,  till smälek bland män,      föraktad av folket.

Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

 Alla som se mig      bespotta mig;  de ia upp munnen,      de skaka huvudet:

Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

 »Befall dig åt HERREN!      Han befrie honom,  han rädde honom,      ty han har ju behag till honom.»

Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

 Ja, det var du som hämtade mig ut ur moderlivet  och lät mig vila trygg vid min moders bröst.

Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

 På dig är jag kastad allt ifrån modersskötet;  du är min Gud allt ifrån min moders liv.

Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

 Var icke långt ifrån mig,      ty nöd är nära,      och det finnes ingen hjälpare.

Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

 Tjurar i mängd omgiva mig,  Basans oxar omringa mig.

Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

 Såsom glupande och rytande lejon  iar man upp gapet mot mig.

Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

 Jag är lik vatten som utgjutes,  alla mina leder hava skilts åt;  mitt hjärta är såsom vax,  det smälter i mitt liv.

Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

 Min kraft är förtorkad och lik en lerskärva,  min tunga låder vid min gom,  och du lägger mig i dödens stoft.

Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

 Ty hundar omgiva mig;  de ondas hop har kringränt mig,  mina händer och fötter hava de genomborrat.

Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

 Jag kan räkna alla mina ben;  de skåda därpå, de se med lust på mig.

Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

 De dela mina kläder mellan sig  och kasta lott om min klädnad.

Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

 Men du, HERRE, var icke fjärran;  du min starkhet, skynda till min hjälp.

Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

 Rädda min själ från svärdet,  mitt liv ur hundarnas våld.

Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

 Fräls mig från lejonets gap.  Ja, du bönhör mig och räddar mig undan vildoxarnas horn.

Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

 Då skall jag förkunna ditt namn för mina bröder,  mitt i församlingen skall jag prisa dig:

Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

 I som frukten HERREN, loven honom;  ären honom, alla Jakobs barn,  och bäven för honom, alla Israels barn.

Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

 Ty han föraktade icke den betrycktes elände  och höll det icke för en styggelse;  han fördolde icke sitt ansikte för honom,  och när han ropade, lyssnade han till honom.

La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

 Genom dig skall min lovsång ljuda      i den stora församlingen;  mina löften får jag infria      inför dem som frukta honom.

Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

 De ödmjuka skola äta och bliva mätta,  de som söka HERREN skola få lova honom;  ja, edra hjärtan skola leva evinnerligen.

Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

 Alla jordens ändar skola betänka det      och omvända sig till HERREN.  Hedningarnas alla släkter      skola tillbedja inför dig.

Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

 Ty riket är HERRENS,      och han råder över hedningarna.

Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

 Ja, alla mäktiga på jorden      skola äta och tillbedja;  inför honom skola knäböja      alla de som måste fara ned i graven,  de som icke kunna behålla      sin själv vid liv.

Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.

 Kommande ättled skola tjäna honom;  man skall förtälja om Herren för ett annat släkte. [ (Psalms 22:32)  Man skall träda upp och förkunna hans rättfärdighet,  ja, bland folk som skola födas att han har gjort det. ]