Psalms 102

Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

Ó Senhor, ouve a minha oração, e chegue a ti o meu clamor.

Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

Não escondas de mim o teu rosto no dia da minha angústia; inclina para mim os teus ouvidos; no dia em que eu clamar, ouve-me depressa.

Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

Pois os meus dias se desvanecem como fumaça, e os meus ossos ardem como um tição.

Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

O meu coração está ferido e seco como a erva, pelo que até me esqueço de comer o meu pão.

De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

Por causa do meu doloroso gemer, os meus ossos se apegam à minha carne.

Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

Sou semelhante ao pelicano no deserto; cheguei a ser como a coruja das ruínas.

Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

Vigio, e tornei-me como um passarinho solitário no telhado.

Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

Os meus inimigos me afrontam todo o dia; os que contra mim se enfurecem, me amaldiçoam.

Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

Pois tenho comido cinza como pão, e misturado com lágrimas a minha bebida,

Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

por causa da tua indignação e da tua ira; pois tu me levantaste e me arrojaste de ti.

Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

Os meus dias são como a sombra que declina, e eu, como a erva, me vou secando.

Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

Mas tu, Senhor, estás entronizado para sempre, e o teu nome será lembrado por todas as gerações.

Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

Tu te lenvantarás e terás piedade de Sião; pois é o tempo de te compadeceres dela, sim, o tempo determinado já chegou.

Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

Porque os teus servos têm prazer nas pedras dela, e se compadecem do seu pó.

Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

As nações, pois, temerão o nome do Senhor, e todos os reis da terra a tua glória,

Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

quando o Senhor edificar a Sião, e na sua glória se manifestar,

Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

atendendo à oração do desamparado, e não desprezando a sua súplica.

Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

Escreva-se isto para a geração futura, para que um povo que está por vir louve ao Senhor.

Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

Pois olhou do alto do seu santuário; dos céus olhou o Senhor para a terra,

Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

para ouvir o gemido dos presos, para libertar os sentenciados à morte;

Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

a fim de que seja anunciado em Sião o nome do Senhor, e o seu louvor em Jerusalém,

Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

quando se congregarem os povos, e os reinos, para servirem ao Senhor.

Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

Ele abateu a minha força no caminho; abreviou os meus dias.

Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

Eu clamo: Deus meu, não me leves no meio dos meus dias, tu, cujos anos alcançam todas as gerações.

En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

Desde a antiguidade fundaste a terra; e os céus são obra das tuas mãos.

Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

Eles perecerão, mas tu permanecerás; todos eles, como um vestido, envelhecerão; como roupa os mundarás, e ficarão mudados.

Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

Mas tu és o mesmo, e os teus anos não acabarão.

La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.

Os filhos dos teus servos habitarão seguros, e a sua descendência ficará firmada diante de ti.