Job 13

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Nana, kua kitea katoatia tenei e toku kanohi, kua rongo toku taringa, kua mohio.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Ko ta koutou e mohio na, ko taku ano tena e mohio nei: kahore hoki ahau i hoki iho i a koutou.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Ina, e whai kupu ano ahau ki te Kaha Rawa: a e hiahia ana ki te korerorero ki te Atua.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Ko koutou ia, he hunga tito i te teka, he rata horihori noa koutou katoa.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Te pai na, me i mutu rawa a koutou korero! Ko to koutou whakaaro nui hoki tena.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Tena ra, whakarongo mai ki taku tautohe, maharatia nga whawhai a oku ngutu.

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Me tautoko ta te Atua ki te kupu kino? me tautoko ranei tana ki te tinihanga?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Ka whakapai kanohi koia koutou ki a ia? Ma koutou ranei ta te Atua tautohe?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

He pai ranei kia rapua ta koutou e ia? E maminga ranei koutou ki a ia, e pera me tetahi ka maminga nei ki te tangata?

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

He pono ka whakahe ia ki a koutou ki te whakapai puku koutou i te kanohi.

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

E kore ranei koutou e mataku ki tona nui? E kore ranei te wehi ki a ia e tau ki a koutou?

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Ko a koutou pepeha nunui he whakatauki no te pungarehu, ko o koutou parepare he parepare paru.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Kati te korero, waiho noa iho ahau, kia korero ai ahau, ahakoa pa mai te aha ki ahau.

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

He aha oku kikokiko i ngaua ai e oku niho? He aha toku wairua i waiho ai e ahau i roto i toku ringa?

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Ahakoa whakamate noa ia i ahau, ka tatari tonu ahau ki a ia: otiia ka mau tonu ahau ki oku ara i tona aroaro.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

Ko tenei hoki hei oranga moku; e kore hoki te tangata atuakore e tae mai ki tona aroaro.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Ata whakarongo ki aku korero: kia anga mai o koutou taringa ki taku e whakapuaki nei.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Na kua takoto taku mo te whakawa; e mohio ana ahau he tika ahau.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Ko wai ia hei totohe ki ahau? Ka whakarongo puku hoki ahau aianei, a ka hemo ahau.

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Engari kaua nga mea e rua e meatia mai ki ahau; katahi ahau ka kore e huna i ahau i tou mata.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Kia matara atu tou ringa ki tawhiti i ahau; a kaua ahau e whakawehia e te mataku ki a koe.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Ko reira, mau e karanga, a maku e whakao atu; maku ranei e korero, a mau e whakahoki kupu mai ki ahau.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Ka hia ra oku kino, oku hara? Meinga ahau kia matau ki toku he me toku hara.

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

He aha tou mata i huna ai e koe? He aha ahau i kiia ai e koe he hoariri?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

E kapokapohia ranei e koe te pakawha e puhia haeretia ana? E whaia ranei e koe te papapa maroke?

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Kei te tuhituhi na hoki koe i nga mea kawa moku, e mea ana hoki kia riro mai i ahau nga he o toku taitamarikitanga.

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

Karapitia iho e koe oku waewae ki te rakau, he mea tohu nau oku ara katoa, a he mea tuhi nau oku takahanga waewae tawhio noa:

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

Ahakoa toku rite kei te mea pirau, e memeha noa ana, kei te kakahu e kainga ana e te purehurehu.