Psalms 102

Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN.

(O rugăciune a unui nenorocit, cînd este doborît de întristare şi îşi varsă plîngerea înaintea Domnului.) Doamne, ascultă-mi rugăciunea, şi s'ajungă strigătul meu pînă la Tine!

O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.

Nu-mi ascunde Faţa Ta în ziua necazului meu! Pleacă-Ţi urechea spre mine, cînd strig! Ascultă-mă degrab!

Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dage als ik roep, verhoor mij haastelijk.

Căci zilele mele pier ca fumul, şi oasele îmi ard ca un tăciune.

Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.

Inima îmi este lovită, şi mi se usucă întocmai ca iarba; pînă şi pînea uit să mi -o mănînc.

Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.

Aşa de mari îmi sînt gemetele, că mi se lipesc oasele de carne.

Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.

Seamăn cu pelicanul din pustie, sînt ca o cucuvaie din dărîmături;

Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.

nu mai pot dormi, şi sînt ca pasărea singuratică pe un acoperiş.

Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.

În fiecare zi mă bătjocoresc vrăjmaşii mei, şi protivnicii mei jură pe mine în mînia lor.

Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.

Mănînc ţărînă în loc de pîne, şi îmi amestec lacrămile cu băutura,

Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.

din pricina mîniei şi urgiei Tale; căci Tu m'ai ridicat, şi m'ai aruncat departe.

Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.

Zilele mele sînt ca o umbră gata să treacă, şi mă usuc ca iarba.

Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.

Dar Tu, Doamne, Tu împărăţeşti pe vecie, şi pomenirea Ta ţine din neam în neam.

Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.

Tu Te vei scula, şi vei avea milă de Sion; căci este vremea să te înduri de el, a venit vremea hotărîtă pentru el.

Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.

Căci robii Tăi iubesc pietrele Sionului, şi le e milă de ţărîna lui.

Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.

Atunci se vor teme neamurile de Numele Domnului, şi toţi împăraţii pămîntului de slava Ta.

Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.

Da, Domnul va zidi iarăş Sionul, şi Se va arăta în slava Sa.

Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,

El ia aminte la rugăciunea nevoiaşului, şi nu -i nesocoteşte rugăciunea.

Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;

Să se scrie lucrul acesta pentru neamul de oameni care va veni, şi poporul, care se va naşte, să laude pe Domnul!

Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;

Căci El priveşte din înălţimea sfinţeniei Lui; Domnul priveşte din ceruri pe pămînt,

Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;

ca să audă gemetele prinşilor de război, si să izbăvească pe cei ce sînt pe moarte;

Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;

pentru ca ei să vestească în Sion Numele Domnului, şi laudele lui în Ierusalim,

Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;

cînd se vor strînge toate popoarele, şi toate împărăţiile, ca să slujească Domnului.

Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.

El mi -a frînt puterea în drum, şi mi -a scurtat zilele,

Hij heeft mijn kracht op den weg ter neder gedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.

Eu zic: ,,Dumnezeule, nu mă lua la jumătatea zilelor mele, Tu, ai cărui ani ţin vecinic!``

Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.

Tu ai întemeiat în vechime pămîntul, şi cerurile sînt lucrarea mînilor Tale.

Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;

Ele vor pieri, dar Tu vei rămînea; toate se vor învechi ca o haină; le vei schimba ca pe un veşmînt, şi se vor schimba.

Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.

Dar Tu rămîi Acelaş, şi anii Tăi nu se vor sfîrşi.

Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geëindigd worden. De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden.

Fiii robilor Tăi îşi vor locui ţara, şi sămînţa lor va rămînea înaintea Ta.