Psalms 38

(En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!

Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!

Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.

Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.

Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.

thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.

Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;

Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.

jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.

Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,

Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.

jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.

Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.

HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;

Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.

mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.

For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;

Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.

de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.

Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.

Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,

Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;

som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.

Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!

når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"

Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”

Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.

thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.

Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.

Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.

som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.

İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.

HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,

Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!

il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!

Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!