Job 28

Máť zajisté stříbro prameny své, a zlato místo k přehánění.

نقره از معدن استخراج می‌شود و طلا را در کوره تصفیه می‌کنند.

Železo z země vzato bývá, a kámen rozpuštěný dává měď.

آهن را از زمین به دست می‌آورند و مس را از ذوب کردن سنگها.

Cíl ukládá temnostem, a všelikou dokonalost člověk vystihá, kámen mrákoty a stínu smrti.

مردم در اعماق تاریکی جستجو می‌کنند و برای سنگهای معدنی تا دورترین نقطهٔ زمین به جستجو می‌پردازند.

Protrhuje se řeka na obyvatele, tak že ji nemůže žádný přebřesti, a svozována bývá uměním smrtelného člověka, i odchází.

فراتر از جایی که کسی زندگی کند یا پای بشری به آنجا رسیده باشد و از طنابها خود را آویزان کرده به درون می‌روند.

Z země vychází chléb, ačkoli pod ní jest něco rozdílného, podobného k ohni.

سطح زمین خوراک به بار می‌آورد، درحالی‌که در زیر هستهٔ همین زمین، آتش مذاب نهفته است.

V některé zemi jest kamení zafirové a prach zlatý,

سنگهای زمین دارای یاقوت و خاک آن دارای طلا می‌باشد.

K čemuž stezky nezná žádný pták, aniž ji spatřilo oko luňáka,

نه پرندگان شکاری راه آن معادن را می‌دانند و نه لاشخورها در بالای آنها پرواز کرده‌اند.

Kteréž nešlapala mladá zvěř, aniž šel po ní lev.

شیر و حیوان درندهٔ دیگری در آن جاها قدم نزده‌ است.

K škřemeni vztahuje ruku svou, a z kořene převrací hory.

امّا مردم، سنگ خارا را می‌شکنند و کوهها را از بیخ می‌کنند،

Z skálí vyvodí potůčky, a všecko, což jest drahého, spatřuje oko jeho.

صخره‌‌ها را می‌شکافند و سنگهای نفیس به دست می‌آورند.

Vylévati se řekám zbraňuje, a tak cožkoli skrytého jest, na světlo vynáší.

سرچشمهٔ دریاها را می‌کاوند و چیزهای نهفته را بیرون می‌آورند.

Ale moudrost kde nalezena bývá? A kde jest místo rozumnosti?

امّا حکمت را در کجا می‌توان یافت و دانش در کجا پیدا می‌شود؟

Neví smrtelný člověk ceny její, aniž bývá nalezena v zemi živých.

انسان فانی راه آن را نمی‌داند و در دنیای زندگان پیدا نمی‌شود.

Propast praví: Není ve mně, moře také dí: Není u mne.

اعماق اقیانوس‌ها می‌گویند که حکمت پیش ما نیست و در اینجا پیدا نمی‌شود.

Nedává se zlata čistého za ni, aniž odváženo bývá stříbro za směnu její.

حکمت را نمی‌توان با طلا خرید و ارزش آن بیشتر از نقره است،

Nemůže býti ceněna za zlato z Ofir, ani za onychin drahý a zafir.

گرانبهاتر است از طلا و جواهرات نفیس.

Nevrovná se jí zlato ani drahý kámen, aniž směněna býti může za nádobu z ryzího zlata.

طلا و الماس را نمی‌توان با حکمت برابر کرد و با جواهر و طلای نفیس مبادله نمی‌شود.

Korálů pak a perel se nepřipomíná; nebo nabytí moudrosti dražší jest nad klénoty.

ارزش حکمت بمراتب بالاتر از مرجان و بلور و گرانتر از لعل است.

Není jí rovný v ceně smaragd z Mouřenínské země, aniž za čisté zlato může ceněna býti.

یاقوت کبود و طلای خالص را نمی‌توان با حکمت مقایسه کرد.

Odkudž tedy moudrost přichází? A kde jest místo rozumnosti?

پس حکمت را از کجا می‌توان به دست آورد و منشأ دانش کجاست؟

Poněvadž skryta jest před očima všelikého živého, i před nebeským ptactvem ukryta jest.

حکمت از نظر تمام موجودات زنده پوشیده است و حتّی پرندگان هوا نیز آن را نمی‌بینند.

Zahynutí i smrt praví: Ušima svýma slyšely jsme pověst o ní.

مرگ و نیستی ادّعا می‌کنند که فقط شایعه‌ای از آن شنیده‌اند.

Sám Bůh rozumí cestě její, a on ví místo její.

تنها خدا راه حکمت را می‌شناسد و می‌داند آن را در کجا می‌توان یافت.

Nebo on končiny země spatřuje, a všecko, což jest pod nebem, vidí,

زیرا هیچ گوشهٔ زمین از او پوشیده نیست، و هر چیزی را که در زیر آسمان است می‌بیند.

Tak že větru váhu dává, a vody v míru odvažuje.

خدا، به باد قدرت وزیدن می‌دهد و حدود و اندازهٔ دریاها را تعیین می‌کند.

On též vyměřuje dešti právo, i cestu blýskání hromů.

به باران فرمان می‌دهد که در کجا ببارد و برق و صاعقه در کدام مسیر تولید شوند.

Hned tehdáž viděl ji, a rozhlásil ji,připravil ji, a vystihl ji.

پس او می‌داند که حکمت در کجاست. او آن را امتحان کرد، ارزش آن را دیده تأیید فرمود.

Člověku pak řekl: Aj, bázeň Páně jest moudrost, a odstoupiti od zlého rozumnost.

آنگاه به بشر گفت: «به یقین بدانید که ترس از خداوند، حکمت واقعی و پرهیزکردن از شرارت، دانش حقیقی است.»