Job 3

Napokon otvori Job usta i prokle dan svoj;

Pagkatapos nito'y ibinuka ni Job ang kaniyang bibig at sinumpa ang kaniyang kaarawan.

poče svoju besjedu i reče:

At si Job ay sumagot, at nagsabi,

"O, ne bilo dana kad sam se rodio i noći što javi: 'Začeo se dječak!'

Maparam nawa ang kaarawan ng kapanganakan sa akin, at ang gabi na nagsabi, may lalaking ipinaglihi.

U crnu tminu dan taj nek se prometne! S visina se njega Bog ne spominjao, svjetlost sunčeva ne svijetlila mu više!

Magdilim nawa ang kaarawang yaon; huwag nawang pansinin ng Dios mula sa itaas, ni silangan man ng liwanag.

Mrak i sjena smrtna o nj se otimali, posvema ga tmina gusta prekrila, pomrčine dnevne stravom ga morile!

Ang dilim at ang salimuot na kadiliman ang siyang mangagari niyaon; pag-ulapan nawa yaon; Pangilabutin nawa yaon ng lahat na nagpapadilim sa araw.

O, da bi ga tama svega presvojila, nek' se ne dodaje danima godine, nek' ne ulazi u brojenje mjeseci!

Suma gabing yaon nawa ang pagsasalimuot ng kadiliman: huwag nawang kagalakan sa mga araw ng sangtaon; huwag nawang mapasok sa bilang ng mga buwan.

A noć ona bila žalosna dovijeka, ne čulo se u njoj radosno klicanje!

Narito, mapagisa ang gabing yaon; huwag nawang datnan yaon ng masayang tinig.

Prokleli je oni štono dan proklinju i Levijatana probudit' su kadri!

Sumpain nawa yaong nanganunumpa sa araw, ng nangamimihasang gumalaw sa buwaya.

Pomrčale zvijezde njezina svanuća, zaludu se ona vidjelu nadala, i zorinih vjeđa ne gledala nigda!

Mangagdilim nawa ang mga bituin ng pagtatakip-silim niyaon: maghintay nawa ng liwanag, nguni't huwag magkaroon: ni huwag mamalas ang mga bukang liwayway ng umaga:

Što mi od utrobe ne zatvori vrata da sakrije muku od mojih očiju!

Sapagka't hindi tinakpan ang mga pinto ng bahay-bata ng aking ina, o ikinubli man ang kabagabagan sa aking mga mata.

Što nisam mrtav od krila materina, što ne izdahnuh izlazeć' iz utrobe?

Bakit hindi pa ako namatay mula sa bahay-bata? Bakit di pa napatid ang aking hininga nang ipanganak ako ng aking ina?

Čemu su me dva koljena prihvatila i dojke dvije da me nejaka podoje?

Bakit tinanggap ako ng mga tuhod? O bakit ng mga suso, na aking sususuhin?

U miru bih vječnom počivao sada, spavao bih, pokoj svoj bih uživao

Sapagka't ngayon ay nahihiga sana ako at natatahimik; ako sana'y nakakatulog; na napapahinga ako:

s kraljevima i savjetnicima zemlje koji su sebi pogradili grobnice,

Na kasama ng mga hari at ng mga kasangguni sa lupa, na nagsisigawa ng mga dakong ilang sa ganang kanila;

ili s knezovima, zlatom bogatima, što su kuće svoje srebrom napunili.

O ng mga pangulo na nangagkaroon ng ginto, na pumuno sa kanilang bahay ng pilak:

Ne bih bio - k'o nedonošče zakopano, k'o novorođenče što svjetla ne vidje.

O gaya sana ng nalagas na nakatago, na hindi nabuhay; gaya sana ng sanggol na kailan man ay hindi nakakita ng liwanag.

Zlikovci se više ne obijeste ondje, iznemogli tamo nalaze počinka.

Doo'y naglilikat ang masama sa pagbagabag; at doo'y nagpapahinga ang pagod.

Sužnjeve na miru tamo ostavljaju: ne slušaju više poviku stražara.

Doo'y ang mga bihag ay nangagpapahingang magkakasama; hindi nila naririnig ang tinig ng nagpapaatag.

Malen ondje leži zajedno s velikim, rob je slobodan od gospodara svoga.

Ang mababa at ang mataas ay nangaroon; at ang alipin ay laya sa kaniyang panginoon.

Čemu darovati svjetlo nesretniku i život ljudima zagorčene duše

Bakit binibigyan ng liwanag ang nasa karalitaan, at ng buhay ang kaluluwang nasa kahirapan;

koji smrt ištu, a ona ne dolazi, i kao za blagom za njome kopaju?

Na naghihintay ng kamatayan, nguni't hindi dumarating; at hinahangad ng higit kaysa mga kayamanang nakatago;

Grobnom bi se humku oni radovali, klicali od sreće kad bi grob svoj našli.

Na nagagalak ng di kawasa, at nangasasayahan, pagka nasumpungan ang libingan?

Što će to čovjeku kom je put sakriven, koga je Bog sa svih strana zapriječio?

Bakit binibigyan ng liwanag ang tao na kinalilingiran ng lakad, at ang kinulong ng Dios?

Zato videć' hranu, uzdahnuti moram, k'o voda se moji razlijevaju krici.

Sapagka't nagbubuntong hininga ako bago ako kumain, at ang aking mga angal ay bumubugsong parang tubig.

Obistinjuje se moje strahovanje, snalazi me, evo, čega god se bojah.

Sapagka't ang bagay na aking kinatatakutan ay dumarating sa akin, at ang aking pinangingilabutan ay dumarating sa akin.

Pokoja ni mira meni više nema, u mukama mojim nikad mi počinka."

Hindi ako tiwasay, ni ako man ay tahimik, ni ako man ay napapahinga; kundi kabagabagan ang dumarating.