Psalms 102

mane perdam omnes impios terrae ut interficiam de civitate Domini universos qui operantur iniquitatem

Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN.

oratio pauperis quando sollicitus fuerit et coram Domino fuderit eloquium suum Domine audi orationem meam et clamor meus ad te veniat

O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.

ne abscondas faciem tuam a me in die tribulationis meae inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero velociter exaudi me

Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dage als ik roep, verhoor mij haastelijk.

quoniam consumpti sunt sicut fumus dies mei et ossa mea quasi frixa contabuerunt

Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.

percussum est quasi faenum et arefactum est cor meum quia oblitus sum comedere panem meum

Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.

a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae

Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.

adsimilatus sum pelicano deserti factus sum quasi bubo solitudinum

Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.

vigilavi et fui sicut avis solitaria super tectum

Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.

tota die exprobrabant mihi inimici mei exultantes per me iurabant

Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.

quia cinerem sicut panem comedi et potum meum cum fletu miscui

Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.

a facie indignationis et irae tuae quia elevasti me et adlisisti me

Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.

dies mei quasi umbra inclinati sunt et ego quasi faenum arui

Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.

tu autem Domine in aeternum permanes memoriale tuum in generatione et generatione

Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.

tu suscitans misereberis Sion quia tempus est ut miserearis eius quoniam venit tempus quoniam venit pactum

Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.

quoniam placitos fecerunt servi tui lapides eius et pulverem eius miserabilem

Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.

et timebunt gentes nomen Domini et universi reges terrae gloriam tuam

Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.

quia aedificavit Dominus Sion apparuit in gloria sua

Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,

respexit ad orationem vacui et non dispexit orationem eorum

Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;

scribatur hoc in generatione novissima et populus qui creabitur laudabit Dominum

Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;

quoniam prospexit de excelso sanctuario suo Dominus de caelo terram contemplatus est

Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;

ut audiret gemitum vincti ut solveret filios mortis

Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;

ut narretur in Sion nomen Domini et laudatio eius in Hierusalem

Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;

cum congregati fuerint populi simul et regna ut serviant Domino

Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.

adflixit in via fortitudinem meam adbreviavit dies meos

Hij heeft mijn kracht op den weg ter neder gedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.

dicam Deus meus ne rapias me in dimidio dierum meorum in generatione generationum anni tui

Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.

a principio terram fundasti et opus manuum tuarum caeli

Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;

ipsi peribunt tu autem stabis et omnes quasi vestimentum adterentur et quasi pallium mutabis illos et mutabuntur

Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.

tu autem ipse es et anni tui non deficient

Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geëindigd worden. De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden.