Psalms 102

Молитва вбогого, коли він слабне та перед Господнім лицем виливає мову свою.

Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

Господи, вислухай молитву мою, і благання моє нехай дійде до Тебе!

Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

Не ховай від мене обличчя Свого, в день недолі моєї схили Своє ухо до мене, в день благання озвися небавом до мене!

Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

Бо минають, як дим, мої дні, а кості мої немов висохли в огнищі...

Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

Як трава та побите та висохло серце моє, так що я забував їсти хліб свій...

De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

Від зойку стогнання мого прилипли до тіла мого мої кості...

Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

Уподобився я пеликанові пустині, я став, як той пугач руїн!

Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

Я безсонний, і став, немов пташка самотня на дасі...

Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

Увесь день ображають мене вороги мої, ті, хто з мене кепкує, заприсяглись проти мене!

Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

і попіл я їм, немов хліб, а напої свої із плачем перемішую,

Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

через гнів Твій та лютість Твою, бо підняв був мене Ти та й кинув мене...

Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

Мої дні як похилена тінь, а я сохну, немов та трава!

Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

А Ти, Господи, будеш повік пробувати, а пам'ять Твоя з роду в рід.

Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

Ти встанеш та змилуєшся над Сіоном, бо час учинити йому милосердя, бо прийшов речінець,

Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

бо раби Твої покохали й каміння його, і порох його полюбили!

Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

і будуть боятись народи Господнього Ймення, а всі земні царі слави Твоєї.

Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

Бо Господь побудує Сіона, появиться в славі Своїй.

Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

До молитви забутих звернеться Він, і молитви їхньої не осоромить.

Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

Запишеться це поколінню майбутньому, і народ, який створений буде, хвалитиме Господа,

Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

бо споглянув Він із високости святої Своєї, Господь зорив на землю з небес,

Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

щоб почути зідхання ув'язненого, щоб на смерть прирокованих визволити,

Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

щоб розповідати про Ймення Господнє в Сіоні, а в Єрусалимі про славу Його,

Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

коли разом зберуться народи й держави служити Господеві.

Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

Мою силу в дорозі Він виснажив, дні мої скоротив...

Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

Я кажу: Боже мій, не бери Ти мене в половині днів моїх! Твої роки на вічні віки.

En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

Колись землю Ти був заклав, а небо то чин Твоїх рук,

Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

позникають вони, а Ти будеш стояти... і всі вони, як одежа, загинуть, Ти їх зміниш, немов те вбрання, і минуться вони...

Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

Ти ж Той Самий, а роки Твої не закінчаться! Сини Твоїх рабів будуть жити, а їхнє насіння стоятиме міцно перед обличчям Твоїм!

La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.