Proverbs 25

І оце Соломонові приповісті, що зібрали люди Єзекії, Юдиного царя.

Jaké i tato jsou přísloví Šalomounova, kteráž shromáždili muži Ezechiáše, krále Judského:

Слава Божа щоб справу сховати, а слава царів щоб розвідати справу.

Sláva Boží jest skrývati věc, ale sláva králů zpytovati věc.

Небо високістю, і земля глибиною, і серце царів недослідимі.

Vysokosti nebes, a hlubokosti země, a srdce králů není žádného vystižení.

Як відкинути жужель від срібла, то золотареві виходить посудина,

Jako když bys odjal trůsku od stříbra, ukáže se slevači nádoba čistá:

коли віддалити безбожного з-перед обличчя царевого, то справедливістю міцно поставиться трон його.

Tak když odejmeš bezbožného od oblíčeje králova, tedy utvrzen bude v spravedlnosti trůn jeho.

Перед царем не пишайся, а на місці великих не стій,

Nestavěj se za znamenitého před králem, a na místě velikých nestůj.

бо ліпше, як скажуть тобі: Ходи вище сюди! аніж тебе знизити перед шляхетним, що бачили очі твої.

Nebo lépe jest, aťby řečeno bylo: Vstup sem, nežli abys snížen byl před knížetem; což vídávají oči tvé.

Не спішися ставати до позову, бо що будеш робити в кінці його, як тебе засоромить твій ближній?

Nevcházej v svár kvapně, tak abys naposledy něčeho se nedopustil, kdyby tě zahanbil bližní tvůj.

Судися за сварку свою з своїм ближнім, але не виявляй таємниці іншого,

Srovnej při svou s bližním svým, a tajné věci jiného nevyjevuj,

щоб тебе не образив, хто слухати буде, і щоб не вернулась на тебе обмова твоя.

Aťby lehkosti neučinil ten, kdož by to slyšel, až by i zlá pověst tvá nemohla jíti nazpět.

Золоті яблука на срібнім тарелі це слово, проказане часу свого.

Jablka zlatá s řezbami stříbrnými jest slovo propověděné případně.

Золотая сережка й оздоба зо щирого золота це мудрий картач для уважного уха.

Náušnice zlatá a ozdoba z ryzího zlata jest trestatel moudrý u toho, jenž poslouchá.

Немов снігова прохолода в день жнив посол вірний для тих, хто його посилає, і він душу пана свого оживляє.

Jako studenost sněžná v čas žně, tak jest posel věrný těm, kteříž jej posílají; nebo duši pánů svých očerstvuje.

Хмари та вітер, а немає дощу це людина, що чваниться даром, та його не дає.

Jako oblakové a vítr bez deště, tak člověk, kterýž se chlubí darem lživým.

Володар зм'якшується терпеливістю, а м'якенький язик ломить кістку.

Snášelivostí nakloněn bývá vývoda, a jazyk měkký láme kosti.

Якщо мед ти знайшов, то спожий, скільки досить тобі, щоб ним не пересититися та не звернути.

Nalezneš-li med, jez, pokudž by dosti bylo tobě, abys snad nasycen jsa jím, nevyvrátil ho.

Здержуй ногу свою від дому твого товариша, щоб тобою він не переситивсь, і не зненавидів тебе.

Zdržuj nohu svou od domu bližního svého, aby syt jsa tebe, neměl tě v nenávisti.

Молот, і меч, і гостра стріла, людина, що говорить на ближнього свого, як свідок брехливий.

Kladivo a meč a střela ostrá jest každý, kdož mluví falešné svědectví proti bližnímu svému.

Гнилий зуб та кульгава нога це надія на зрадливого радника в день твого утиску.

Zub vylomený a noha vytknutá jest doufání v převráceném v den úzkosti.

Що здіймати одежу холодного дня, що лити оцет на соду, це співати пісні серцю засмученому.

Jako ten, kdož svláčí oděv v čas zimy, a ocet lije k sanitru, tak kdož zpívá písničky srdci smutnému.

Якщо голодує твій ворог нагодуй його хлібом, а як спрагнений він водою напій ти його,

Jestliže by lačněl ten, jenž tě nenávidí, nakrm jej chlebem, a žíznil-li by, napoj jej vodou.

бо цим пригортаєш ти жар на його голову, і Господь надолужить тобі!

Nebo uhlí řeřavé shromáždíš na hlavu jeho, a Hospodin odplatí tobě.

Вітер північний народжує дощ, а таємний язик сердите обличчя.

Vítr půlnoční zplozuje déšť, a tvář hněvivá jazyk tajně utrhající.

Ліпше жити в куті на даху, ніж з сварливою жінкою в спільному домі.

Lépe jest bydliti v koutě na střeše,nežli s ženou svárlivou v domě společném.

Добра звістка з далекого краю це холодна водиця на спрагнену душу.

Voda studená duši ustalé jest novina dobrá z země daleké.

Джерело скаламучене чи зіпсутий потік це праведний, що схиляється перед безбожним.

Studnice nohami zakalená a pramen zkažený jest spravedlivý z místa svého před bezbožným vystrčený.

Їсти меду багато не добре, так досліджувати власну славу неслава.

Jísti mnoho medu není dobře; tak zpytování slávy jejich není slavné.

Людина, що стриму немає для духу свого, це зруйноване місто без муру.

Město rozbořené beze zdi jest muž, kterýž nemá moci nad duchem svým.