Job 28

Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται

Gümüş maden ocağından elde edilir, Altını arıtmak için de bir yer vardır.

ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.

Demir topraktan çıkarılır, Bakırsa taştan.

Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.

İnsan karanlığa son verir, Koyu karanlığın, ölüm gölgesinin taşlarını Son sınırına kadar araştırır.

Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.

Maden kuyusunu insanların oturduğu yerden uzakta açar, İnsan ayağının unuttuğu yerlerde, Herkesten uzak iplere sarılıp sallanır.

Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος

Ekmek topraktan çıkar, Toprağın altı ise yanmış, altüst olmuştur.

οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων και εν αυτη χωμα χρυσιου.

Kayalarından laciverttaşı çıkar, Yüzeyi altın tozunu andırır.

Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην

Yırtıcı kuş yolu bilmez, Doğanın gözü onu görmemiştir.

τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι αυτης.

Güçlü hayvanlar oraya ayak basmamış, Aslan oradan geçmemiştir.

Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.

Madenci elini çakmak taşına uzatır, Dağları kökünden altüst eder.

Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.

Kayaların içinden tüneller açar, Gözleri değerli ne varsa görür.

Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.

Irmakların kaynağını tıkar, Gizli olanı ışığa çıkarır.

Αλλ η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;

Ama bilgelik nerede bulunur? Aklın yeri neresi?

Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.

İnsan onun değerini bilmez, Yaşayanlar diyarında ona rastlanmaz.

Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ εμου.

Engin, “Bende değil” der, Deniz, “Yanımda değil.”

Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ αυτης και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.

Onun bedeli saf altınla ödenmez, Değeri gümüşle ölçülmez.

Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.

Ona Ofir altınıyla, değerli oniksle, Laciverttaşıyla değer biçilmez.

Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.

Ne altın ne cam onunla karşılaştırılabilir, Saf altın kaplara değişilmez.

Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.

Yanında mercanla billurun sözü edilmez, Bilgeliğin değeri mücevherden üstündür.

Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.

Kûş topazı onunla denk sayılmaz, Saf altınla ona değer biçilmez.

Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;

Öyleyse bilgelik nereden geliyor? Aklın yeri neresi?

Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.

O bütün canlıların gözünden uzaktır, Gökte uçan kuşlardan bile saklıdır.

Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.

Yıkım’la Ölüm: “Kulaklarımız ancak fısıltısını duydu” der.

Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.

Onun yolunu Tanrı anlar, Yerini bilen O’dur.

Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,

Çünkü O yeryüzünün uçlarına kadar bakar, Göklerin altındaki her şeyi görür.

δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.

Rüzgara güç verdiği, Suları ölçtüğü,

Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,

Yağmura kural koyduğu, Yıldırıma yol açtığı zaman,

τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.

Bilgeliği görüp değerini biçti, Onu onaylayıp araştırdı.

Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.

[] İnsana, “İşte Rab korkusu, bilgelik budur” dedi, “Kötülükten kaçınmak akıllılıktır.”