Proverbs 1

Παροιμιαι Σολομωντος, υιου του Δαβιδ, βασιλεως του Ισραηλ,
LOS proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel:
δια να γνωριση τις σοφιαν και παιδειαν, δια να νοηση λογους φρονησεως,
Para entender sabiduría y doctrina; Para conocer las razones prudentes;
δια να λαβη διδασκαλιαν συνεσεως, δικαιοσυνης και κρισεως και ευθυτητος,
Para recibir el consejo de prudencia, Justicia, y juicio y equidad;
δια να δωση νοησιν εις τους απλους, και εις τον νεον μαθησιν και διαγνωσιν.
Para dar sagacidad á los simples, Y á los jóvenes inteligencia y cordura.
Ο σοφος ακουων θελει γεινει σοφωτερος, και ο νοημων θελει αποκτησει επιστημην κυβερνησεως
Oirá el sabio, y aumentará el saber; Y el entendido adquirirá consejo;
ωστε να εννοη παροιμιαν και σκοτεινον λογον, ρησεις σοφων και αινιγματα αυτων.
Para entender parábola y declaración; Palabras de sabios, y sus dichos oscuros.
Αρχη σοφιας φοβος Κυριου οι αφρονες καταφρονουσι την σοφιαν και την διδασκαλιαν.
El principio de la sabiduría es el temor de JEHOVÁ: Los insensatos desprecian la sabiduría y la enseñanza.
Ακουε, υιε μου, την διδασκαλιαν του πατρος σου, και μη απορριψης τον νομον της μητρος σου.
Oye, hijo mío, la doctrina de tu padre, Y no desprecies la dirección de tu madre:
Διοτι ταυτα θελουσιν εισθαι στεφανος χαριτων εις την κορυφην σου και περιδεραιον περι τον τραχηλον σου.
Porque adorno de gracia serán á tu cabeza, Y collares á tu cuello.
Υιε μου, εαν θελησωσιν οι αμαρτωλοι να σε δελεασωσι, μη θελησης
Hijo mío, si los pecadores te quisieren engañar, No consientas.
εαν ειπωσιν, Ελθε μεθ ημων, ας ενεδρευσωμεν δι αιμα, ας επιβουλευθωμεν αναιτιως τον αθωον,
Si dijeren: Ven con nosotros, Pongamos asechanzas á la sangre, Acechemos sin motivo al inocente;
Ας καταπιωμεν αυτους ζωντας, ως ο αδης, και ολοκληρους ως τους καταβαινοντας εις τον λακκον
Los tragaremos vivos como el sepulcro, Y enteros, como los que caen en sima;
θελομεν ευρει παν πολυτιμον αγαθον, θελομεν γεμισει τους οικους ημων απο λαφυρων
Hallaremos riquezas de todas suertes, Henchiremos nuestras casas de despojos;
θες τον κληρον σου μεταξυ ημων, εν βαλαντιον ας ηναι εις παντας ημας
Echa tu suerte entre nosotros; Tengamos todos una bolsa:
υιε μου, μη περιπατησης εν οδω μετ αυτων απεχε τον ποδα σου απο των τριβων αυτων
Hijo mío, no andes en camino con ellos; Aparta tu pie de sus veredas:
διοτι οι ποδες αυτων τρεχουσιν εις το κακον, και σπευδουσιν εις το να χυσωσιν αιμα.
Porque sus pies correrán al mal, É irán presurosos á derramar sangre.
Διοτι ματαιως εξαπλονεται δικτυον εμπροσθεν των οφθαλμων παντος πτερωτου.
Porque en vano se tenderá la red Ante los ojos de toda ave;
Διοτι ουτοι ενεδρευουσι κατα του ιδιου αυτων αιματος, επιβουλευονται τας εαυτων ψυχας
Mas ellos á su propia sangre ponen asechanzas, Y á sus almas tienden lazo.
Τοιαυται ειναι αι οδοι παντος πλεονεκτου η πλεονεξια αφαιρει την ζωην των κυριευομενων υπ αυτης.
Tales son las sendas de todo el que es dado á la codicia, La cual prenderá el alma de sus poseedores.
Η σοφια φωναζει εξω, εκπεμπει την φωνην αυτης εν ταις πλατειαις
La sabiduría clama de fuera, Da su voz en las plazas:
Κραζει επι κεφαλης των αγορων, εν ταις εισοδοις των πυλων απαγγελλει τους λογους αυτης δια της πολεως, λεγουσα,
Clama en los principales lugares de concurso; En las entradas de las puertas de la ciudad dice sus razones:
Εως ποτε, μωροι, θελετε αγαπα την μωριαν, και οι χλευασται θελουσιν ηδυνεσθαι εις τους χλευασμους αυτων, και οι αφρονες θελουσι μισει την γνωσιν;
¿Hasta cuándo, oh simples, amaréis la simpleza, Y los burladores desearán el burlar, Y los insensatos aborrecerán la ciencia?
Επιστρεψατε προς τους ελεγχους μου ιδου, εγω θελω εκχεει το πνευμα μου εφ υμας, θελω σας καμει να νοησητε τους λογους μου.
Volveos á mi reprensión: He aquí yo os derramaré mi espíritu, Y os haré saber mis palabras.
Επειδη εγω εκραζον, και σεις δεν υπηκουετε εξετεινον την χειρα μου, και ουδεις προσειχεν
Por cuanto llamé, y no quisisteis: Extendí mi mano, y no hubo quien escuchase;
Αλλα κατεφρονειτε πασας τας συμβουλας μου και τους ελεγχους μου δεν εδεχεσθε
Antes desechasteis todo consejo mío, Y mi reprensión no quisisteis:
δια τουτο και εγω θελω επιγελασει εις τον ολεθρον σας θελω καταχαρη, οταν επελθη ο φοβος σας.
También yo me reiré en vuestra calamidad, Y me burlaré cuando os viniere lo que teméis;
Οταν ο φοβος σας επελθη ως ερημωσις και η καταστροφη σας εφορμηση ως ανεμοστροβιλος, οταν η θλιψις και η στενοχωρια ελθωσιν εφ υμας
Cuando viniere como una destrucción lo que teméis, Y vuestra calamidad llegare como un torbellino; Cuando sobre vosotros viniere tribulación y angustia.
τοτε θελουσι με επικαλεσθη, αλλα δεν θελω αποκριθη επιμονως θελουσι με εκζητησει, αλλα δεν θελουσι με ευρει.
Entonces me llamarán, y no responderé; Buscarme han de mañana, y no me hallarán:
Διοτι εμισησαν την γνωσιν και τον φοβον του Κυριου δεν εξελεξαν
Por cuanto aborrecieron la sabiduría, Y no escogieron el temor de JEHOVÁ,
δεν ηθελησαν τας συμβουλας μου κατεφρονησαν παντας τους ελεγχους μου
Ni quisieron mi consejo, Y menospreciaron toda reprensión mía:
δια τουτο θελουσι φαγει απο των καρπων της οδου αυτων και θελουσι χορτασθη απο των κακοβουλιων αυτων.
Comerán pues del fruto de su camino, Y se hartarán de sus consejos.
Διοτι η αποστασια των μωρων θελει θανατωσει αυτους, και η αμεριμνησια των αφρονων θελει αφανισει αυτους.
Porque el reposo de los ignorantes los matará, Y la prosperidad de los necios los echará á perder.
Οστις ομως ακουει εμου, θελει κατοικησει εν ασφαλεια και θελει ησυχαζει, μη φοβουμενος κακον.
Mas el que me oyere, habitará confiadamente, Y vivirá reposado, sin temor de mal.