Proverbs 4

Ακουσατε, τεκνα, παιδειαν πατρος, και προσεχετε να μαθητε συνεσιν.
Poslouchejte, synové, učení otcova, a pozorujte, abyste poznali rozumnost.
Διοτι διδω εις εσας καλην διδασκαλιαν μη εγκαταλιπητε τον νομον μου.
Nebo naučení dobré dávám vám, neopouštějtež zákona mého.
Διοτι και εγω εσταθην υιος του πατρος μου, αγαπητος και μονογενης ενωπιον της μητρος μου
Když jsem byl syn u otce svého mladičký, a jediný při matce své,
και με εδιδασκε και μοι ελεγεν, Ας κρατη η καρδια σου τους λογους μου φυλαττε τας εντολας μου και θελεις ζησει.
On vyučoval mne a říkal mi: Ať se chopí výmluvností mých srdce tvé, ostříhej přikázaní mých, a živ budeš.
Αποκτησον σοφιαν, αποκτησον συνεσιν μη λησμονησης αυτην, μηδε εκκλινης απο των λογων του στοματος μου
Nabuď moudrosti, nabuď rozumnosti; nezapomínej, ani se uchyluj od řečí úst mých.
μη εγκαταλιπης αυτην, και θελει σε περιφυλαττει αγαπα αυτην, και θελει σε διατηρει.
Neopouštějž jí, a bude tě ostříhati; miluj ji, a zachová tě.
Η σοφια ειναι το πρωτιστον αποκτησον σοφιαν και υπερ πασαν αποκτησιν σου αποκτησον συνεσιν.
Předně moudrosti, moudrosti nabývej, a za všecko jmění své zjednej rozumnost.
Αναλαβε αυτην και θελει σε υψωσει θελει σε δοξασει, οταν εναγκαλισθης αυτην.
Vyvyšuj ji, a zvýšíť tě; poctí tě, když ji přijmeš.
Θελει επιθεσει επι την κεφαλην σου στεφανον χαριτων θελει σοι δωσει διαδημα δοξης.
Přidá hlavě tvé příjemnosti, korunou krásnou obdaří tě.
Ακουε, υιε μου, και δεχθητι τους λογους μου και θελουσι πληθυνθη τα ετη της ζωης σου.
Slyš, synu můj, a přijmi řeči mé, a tak rozmnoží se léta života tvého.
Σε διδασκω την οδον της σοφιας σε εμβιβαζω εις τριβους ευθειας.
Cestě moudrosti učím tě, vedu tě stezkami přímými.
Οταν περιπατης, τα βηματα σου δεν θελουσιν εισθαι εστενοχωρημενα και οταν τρεχης, δεν θελεις προσκοψει.
Když choditi budeš, nebude ssoužen krok tvůj, a poběhneš-li, neustrčíš se.
Δραξον την παιδειαν, μη αφησης αυτην φυλαττε αυτην, διοτι ειναι η ζωη σου.
Chopiž se učení, nepouštěj, ostříhej ho, nebo ono jest život tvůj.
Μη εισελθης εις την τριβον των ασεβων, και μη υπαγης εις την οδον των πονηρων.
Na stezku bezbožných nevcházej, a nekráčej cestou zlostníků.
Αποφευγε αυτην, μη περασης δι αυτης, εκκλινον απ αυτης και διαβα.
Opusť ji, nechoď po ní, uchyl se od ní, a pomiň jí.
Διοτι αυτοι δεν κοιμωνται, εαν δεν κακοποιησωσι και ο υπνος αυτων αφαιρειται, εαν δεν υποσκελισωσιν.
Neboť nespí, leč zlost provedou; anobrž zahánín bývá sen jejich, dokudž ku pádu nepřivodí,
Επειδη τρωγουσιν αρτον ασεβειας και πινουσιν οινον δυναστειας.
Proto že jedí chléb bezbožnosti, a víno loupeží pijí.
Η οδος ομως των δικαιων ειναι ως το λαμπρον φως, το φεγγον επι μαλλον και μαλλον, εωσου γεινη τελεια ημερα.
Ale stezka spravedlivých jako světlo jasné, kteréž rozmáhá se, a svítí až do pravého dne.
Η οδος των ασεβων ειναι ως το σκοτος δεν γνωριζουσι που προσκοπτουσιν.
Cesta pak bezbožných jako mrákota; nevědí, na čem se ustrčiti mohou.
Υιε μου, προσεχε εις τας ρησεις μου κλινον το ωτιον σου εις τα λογια μου.
Synu můj, slov mých pozoruj, k řečem mým nakloň ucha svého.
Ας μη απομακρυνθωσιν απο των οφθαλμων σου φυλαττε αυτα εν τη καρδια σου
Nechať neodcházejí od očí tvých, ostříhej jich u prostřed srdce svého.
διοτι ειναι ζωη εις τους ευρισκοντας αυτα και ιασις εις πασαν αυτων την σαρκα.
Nebo životem jsou těm, kteříž je nalézají, i všemu tělu jejich lékařstvím.
Μετα πασης φυλαξεως φυλαττε την καρδιαν σου διοτι εκ ταυτης προερχονται αι εκβασεις της ζωης.
Přede vším, čehož se stříci sluší, ostříhej srdce svého, nebo z něho pochází život.
Αποβαλε απο σου σκολιοτητα στοματος, και διαστροφην χειλεων απομακρυνον απο σου.
Odlož od sebe převrácenost úst, a zlost rtů vzdal od sebe.
Οι οφθαλμοι σου ας βλεπωσιν ορθα, και τα βλεφαρα σου ας κατευθυνωνται εμπροσθεν σου.
Oči tvé ať k dobrým věcem patří, a víčka tvá ať přímě hledí před tebou.
Σταθμιζε το βαδισμα των ποδων σου, και πασαι αι οδοι σου θελουσι κατευθυνθη.
Zvaž stezku noh svých, a všecky cesty tvé ať jsou spraveny.
Μη εκκλινης δεξια η αριστερα αποστρεψον τον ποδα σου απο κακου.
Neuchyluj se na pravo ani na levo, odvrať nohu svou od zlého.