Psalms 44

Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, Atalarımız anlattı bize, Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający.
Elinle ulusları kovdun, Ama atalarımıza yer verdin; Halkları kırdın, Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.
Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; Çünkü sen onları sevdin.
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
Ey Tanrı, kralım sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz;
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca boğan.
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
Her gün Tanrı’yla övünür, Sonsuza dek adına şükran sunarız. Sela
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. Sela.
Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın.
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında.
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik,
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı.
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
Eğer Tanrımız’ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
[] Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplık koyun sayılıyoruz.
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz. Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.