Job 17

“Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.

רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי׃

Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.

אם לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני׃

“Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?

שימה נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע׃

Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.

כי לבם צפנת משכל על כן לא תרמם׃

Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.

לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה׃

“Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.

והצגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה׃

Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.

ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם׃

Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.

ישמו ישרים על זאת ונקי על חנף יתערר׃

Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.

ויאחז צדיק דרכו וטהר ידים יסיף אמץ׃

“Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.

ואולם כלם תשבו ובאו נא ולא אמצא בכם חכם׃

Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.

ימי עברו זמתי נתקו מורשי לבבי׃

Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.

לילה ליום ישימו אור קרוב מפני חשך׃

Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam,

אם אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי׃

Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,

לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה׃

Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?

ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה׃

Umut benimle ölüler diyarına mı inecek? Toprağa birlikte mi gireceğiz?”

בדי שאל תרדנה אם יחד על עפר נחת׃