Psalms 102

Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.

Prière d'un malheureux, lorsqu'il est abattu et qu'il répand sa plainte devant l'Eternel. Eternel, écoute ma prière, Et que mon cri parvienne jusqu'à toi!

Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.

Ne me cache pas ta face au jour de ma détresse! Incline vers moi ton oreille quand je crie! Hâte-toi de m'exaucer!

Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

Car mes jours s'évanouissent en fumée, Et mes os sont enflammés comme un tison.

Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

Mon coeur est frappé et se dessèche comme l'herbe; J'oublie même de manger mon pain.

Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

Mes gémissements sont tels Que mes os s'attachent à ma chair.

Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

Je ressemble au pélican du désert, Je suis comme le chat-huant des ruines;

Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

Je n'ai plus de sommeil, et je suis Comme l'oiseau solitaire sur un toit.

Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

Chaque jour mes ennemis m'outragent, Et c'est par moi que jurent mes adversaires en fureur.

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

Je mange la poussière au lieu de pain, Et je mêle des larmes à ma boisson,

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

A cause de ta colère et de ta fureur; Car tu m'as soulevé et jeté au loin.

Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.

Mes jours sont comme l'ombre à son déclin, Et je me dessèche comme l'herbe.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.

Mais toi, Eternel! tu règnes à perpétuité, Et ta mémoire dure de génération en génération.

Kalkıp Siyon’a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

Tu te lèveras, tu auras pitié de Sion; Car le temps d'avoir pitié d'elle, Le temps fixé est à son terme;

Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.

Car tes serviteurs en aiment les pierres, Ils en chérissent la poussière.

Uluslar RAB’bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

Alors les nations craindront le nom de l'Eternel, Et tous les rois de la terre ta gloire.

Çünkü RAB Siyon’u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.

Oui, l'Eternel rebâtira Sion, Il se montrera dans sa gloire.

Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

Il est attentif à la prière du misérable, Il ne dédaigne pas sa prière.

Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB’be övgüler sunsun.

Que cela soit écrit pour la génération future, Et que le peuple qui sera créé célèbre l'Eternel!

RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,

Car il regarde du lieu élevé de sa sainteté; Du haut des cieux l'Eternel regarde sur la terre,

Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

Pour écouter les gémissements des captifs, Pour délivrer ceux qui vont périr,

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

Afin qu'ils publient dans Sion le nom de l'Eternel, Et ses louanges dans Jérusalem,

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

Quand tous les peuples s'assembleront, Et tous les royaumes, pour servir l'Eternel.

RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.

Il a brisé ma force dans la route, Il a abrégé mes jours.

“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

Je dis: Mon Dieu, ne m'enlève pas au milieu de mes jours, Toi, dont les années durent éternellement!

[] “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

Tu as anciennement fondé la terre, Et les cieux sont l'ouvrage de tes mains.

Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.

Ils périront, mais tu subsisteras; Ils s'useront tous comme un vêtement; Tu les changeras comme un habit, et ils seront changés.

Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.

Mais toi, tu restes le même, Et tes années ne finiront point.

Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”

Les fils de tes serviteurs habiteront leur pays, Et leur postérité s'affermira devant toi.