Proverbs 19

Dürüst yaşayan bir yoksul olmak, Yalancı bir akılsız olmaktan yeğdir.

Bedre Fattigmand med lydefri færd end en, som går Krogveje, er han end rig.

Bilgisiz heves işe yaramaz, Acelecilik insanı yanılgıya düşürür.

At mangle Kundskab er ikke godt, men den træder fejl, som har Hastværk.

İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar, Yine de içinden RAB’be öfkelenir.

Et Menneskes Dårskab øder hans Vej, men på HERREN vredes hans Hjerte.

Zenginlik dost üstüne dost kazandırır. Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.

Gods skaffer mange Venner, den ringe skiller hans Ven sig fra.

Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan kurtulamaz.

Det falske Vidne undgår ej Straf; den slipper ikke, som farer med Løgn.

Birçokları önemli kişinin gözüne girmek Ve eli açık olanın dostu olmak ister.

Mange bejler til Stormands Yndest, og alle er Venner med gavmild Mand.

Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.

Fattigmands Frænder hader ham alle, end mere skyr hans Venner ham da. Ej frelses den, som jager efter Ord.

Sağduyulu olan canını sever, Aklı izleyen bolluğa kavuşur.

Den, der vinder Vid, han elsker sin Sjæl, og den, der vogter på Indsigt, får Lykke.

Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan yok olur.

Det falske Vidne undgår ej Straf, og den, der farer med Løgn, går under.

Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse, Kölelerin önderlere egemen olması Hiç uygun değildir.

Vellevned sømmer sig ikke for Tåbe, end mindre for Træl at herske over Fyrster.

Sağduyulu kişi sabırlıdır, Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır.

Klogskab gør Mennesket sindigt, hans Ære er at overse Brøde.

Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir.

Som Brøl af en Løve er Kongens Vrede, som Dug på Græs er hans Gunst.

Akılsız çocuk babasının başına beladır, Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir.

Tåbelig Søn er sin Faders Ulykke, Kvindekiv er som ustandseligt Tagdryp.

Ev ve servet babadan mirastır, Ama sağduyulu kadın RAB’bin armağanıdır.

Hus og Gods er Arv efter Fædre, en forstandig Hustru er fra HERREN.

Tembellik insanı uyuşukluğa iter, Haylaz kişi de aç kalır.

Dovenskab sænker i Dvale, den lade Sjæl må sulte.

Tanrı buyruğuna uyan canını korur, Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür.

Den vogter sin Sjæl, som vogter på Budet, men skødesløs Vandel fører til Død.

Yoksula acıyan kişi RAB’be ödünç vermiş olur, Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir.

Er man god mod den ringe, låner man HERREN, han gengælder en, hvad godt man har gjort.

Henüz umut varken çocuğunu eğit, Onun yıkımına neden olma.

Tugt din Søn, imens der er Håb, ellers stiler du efter at slå ham ihjel.

Huysuz insan cezasını çekmelidir. Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir.

Den, som er hidsig, må bøde, ved Skånsel gør man det værre.

Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki, Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın.

Hør på Råd og tag ved Lære, så du til sidst bliver viis.

İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, Ama gerçekleşen, RAB’bin amacıdır.

I Mands Hjerte er mange Tanker, men HERRENs Råd er det, der står fast.

İnsandan istenen vefadır, Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir.

Vinding har man af Godhed, hellere fattig end Løgner.

RAB korkusu Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.

HERRENs Frygt er Vej til Liv, man hviler mæt og frygter ej ondt.

Tembel sahana daldırdığı elini Ağzına geri götürmek bile istemez.

Den lade rækker til Fadet, men fører ej Hånden til Munden.

Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır, Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar.

Får Spottere Hug, bliver tankeløs klog, ved Revselse får den forstandige Kundskab.

Babasına saldıran, annesini kovan çocuk, Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır.

Mishandle Fader og bortjage Moder gør kun en dårlig, vanartet Søn.

Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan, Bilgi kaynağı sözlerden saparsın.

Hør op, min Søn, med at høre på Tugt og så fare vild fra Kundskabsord.

Niyeti bozuk tanık adaletle eğlenir, Kötülerin ağzı fesatla beslenir.

Niddingevidne spotter Retten, gudløses Mund er glubsk efter Uret.

Alaycılar için ceza, Akılsızların sırtı için kötek hazırdır.

Slag er rede til Spottere, Hug til Tåbers Ryg.