Psalms 44

Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, Atalarımız anlattı bize, Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.

Zborovođi. Sinova Korahovih. Poučna pjesma.

Elinle ulusları kovdun, Ama atalarımıza yer verdin; Halkları kırdın, Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.

Bože, ušima svojim slušasmo, očevi nam pripovijedahu naši, o djelu koje si izveo u danima njihovim - u danima davnim.

Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; Çünkü sen onları sevdin.

Rukom si svojom izagnao pogane, a njih posadio, iskorijenio narode, a njih raširio.

Ey Tanrı, kralım sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!

Mačem svojim oni zemlju ne zauzeše niti im mišica njihova donese pobjedu, već desnica tvoja i tvoja mišica i lice tvoje milosno jer si ih ljubio.

Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.

Ti, o moj Kralju i Bože moj, ti si dao pobjede Jakovu.

Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz;

Po tebi dušmane svoje odbismo, u tvome imenu zgazismo one koji se na nas digoše.

Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca boğan.

U svoj se luk nisam pouzdavao, nit' me mač moj spasavao.

Her gün Tanrı’yla övünür, Sonsuza dek adına şükran sunarız. Sela

Nego ti, ti si nas spasio od dušmana, ti si postidio one koji nas mrze.

Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.

Dičili smo se Bogom u svako doba i tvoje ime slavili svagda.

Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.

A sad si nas odbacio i posramio nas i više ne izlaziš, Bože, sa četama našim.

Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın.

Pustio si da pred dušmanima uzmaknemo, i opljačkaše nas mrzitelji naši.

Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.

Dao si nas k'o ovce na klanje i rasuo nas među neznabošce.

Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.

U bescjenje si puk svoj prodao i obogatio se nisi prodajom.

Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.

Učinio si nas ruglom susjedima našim, na podsmijeh i igračku onima oko nas.

Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim

Na porugu smo neznabošcima, narodi kimaju glavom nad nama.

Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında.

Svagda mi je sramota moja pred očima i stid mi lice pokriva

Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik,

zbog pogrdne graje podrugljivaca, zbog osvetljiva dušmanina.

Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı.

Sve nas to snađe iako te nismo zaboravili niti povrijedili Saveza tvoga,

Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.

niti nam se srce odmetnulo od tebe, niti nam je noga s tvoje skrenula staze,

Eğer Tanrımız’ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,

kad si nas smrvio u boravištu šakalskom i smrtnim nas zavio mrakom.

Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.

Da smo i zaboravili ime Boga našega, da smo ruke k tuđem bogu podigli:

[] Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplık koyun sayılıyoruz.

zar Bog toga ne bi saznao? TÓa on poznaje tajne srdaca!

Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!

Ali zbog tebe ubijaju nas dan za danom, i mi smo im k'o ovce za klanje.

Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?

Preni se! Što spavaš, Gospode? Probudi se! Ne odbacuj nas dovijeka!

Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.

Zašto lice svoje sakrivaš, zaboravljaš bijedu i nevolju našu?

Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!

Jer duša nam se u prah raspala, trbuh nam se uza zemlju prilijepio. [ (Psalms 44:27) Ustani, u pomoć nam priteci, izbavi nas radi ljubavi svoje! ]