Psalms 102

Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

Oración del pobre, cuando estuviere angustiado, y delante de JEHOVÁ derramare su lamento. JEHOVÁ, oye mi oración, Y venga mi clamor á ti.

Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia Inclina á mí tu oído; El día que te invocare, apresúrate á responderme.

Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

Porque mis días se han consumido como humo; Y mis huesos cual tizón están quemados.

Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

Mi corazón fué herido, y secóse como la hierba; Por lo cual me olvidé de comer mi pan.

Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

Por la voz de mi gemido Mis huesos se han pegado á mi carne.

Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

Soy semejante al pelícano del desierto; Soy como el búho de las soledades.

Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

Velo, y soy Como el pájaro solitario sobre el tejado.

Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

Cada día me afrentan mis enemigos; Los que se enfurecen contra mí, hanse contra mí conjurado.

Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

Por lo que como la ceniza á manera de pan, Y mi bebida mezclo con lloro,

Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

Á causa de tu enojo y de tu ira; Pues me alzaste, y me has arrojado.

Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

Mis días son como la sombra que se va; Y heme secado como la hierba.

Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

Mas tú, JEHOVÁ, permanecerás para siempre, Y tu memoria para generación y generación.

Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

Tú levantándote, tendrás misericordia de Sión; Porque el tiempo de tener misericordia de ella, porque el plazo es llegado.

Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

Porque tus siervos aman sus piedras, Y del polvo de ella tienen compasión.

Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

Entonces temerán las gentes el nombre de JEHOVÁ, Y todos los reyes de la tierra tu gloria;

Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

Por cuanto JEHOVÁ habrá edificado á Sión, Y en su gloria será visto;

Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

Habrá mirado á la oración de los solitarios, Y no habrá desechado el ruego de ellos.

Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

Escribirse ha esto para la generación venidera: Y el pueblo que se criará, alabará á JAH.

Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

Porque miró de lo alto de su santuario; JEHOVÁ miró de los cielos á la tierra,

Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

Para oír el gemido de los presos, Para soltar á los sentenciados á muerte;

Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

Porque cuenten en Sión el nombre de JEHOVÁ, Y su alabanza en Jerusalem,

Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

Cuando los pueblos se congregaren en uno, Y los reinos, para servir á JEHOVÁ.

Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

Él afligió mi fuerza en el camino; Acortó mis días.

Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días: Por generación de generaciones son tus años.

Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

Tú fundaste la tierra antiguamente, Y los cielos son obra de tus manos.

Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

Ellos perecerán, y tú permanecerás; Y todos ellos como un vestido se envejecerán; Como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:

Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

Mas tú eres el mismo, Y tus años no se acabarán.

Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.

Los hijos de tus siervos habitarán, Y su simiente será afirmada delante de ti.