Job 28

Tunay na may mina na mayroong pilak, at dako na ukol sa ginto na kanilang pinagdadalisayan.

He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.

Bakal ay hinuhukay sa lupa, at tanso ay binububo mula sa bato.

He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.

Ang tao'y naglalagay ng wakas sa kadiliman, at sumisiyasat hanggang sa kalayulayuang hangganan ng mga bato ng kadiliman at salimuot na kadiliman.

E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.

Siya'y humuhukay ng malayo sa tinatahanan ng mga tao: nililimot ng paa na dumadaan nagbibitin doong malayo sa mga tao, sila'y umuugoy na paroo't parito.

E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.

Tungkol sa lupa, mula rito'y nanggagaling ang tinapay: at sa ilalim ay wari tinutuklap ng apoy.

Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.

Ang mga bato nito'y kinaroroonan ng mga zafiro. At ito'y may alabok na ginto.

Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.

Yaong landas na walang ibong mangdadagit ay nakakaalam. Ni nakita man ng mata ng falkon:

He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.

Hindi natungtungan ng mga palalong hayop, ni naraanan man ng mabangis na leon,

Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.

Kaniyang inilalabas ang kaniyang kamay sa batong pingkian; binabaligtad ng mga ugat ang mga bundok.

E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.

Siya'y nagbabangbang sa gitna ng mga bato; at ang kaniyang mata ay nakakakita ng bawa't mahalagang bagay.

E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.

Kaniyang tinatalian ang mga lagaslas upang huwag umagos; at ang bagay na nakukubli ay inililitaw niya sa liwanag.

E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.

Nguni't saan masusumpungan ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?

Hindi nalalaman ng tao ang halaga niyaon; ni nasusumpungan man sa lupain ng may buhay.

E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.

Sinasabi ng kalaliman. Wala sa akin: at sinasabi ng dagat: Hindi sumasaakin.

E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.

Hindi mabibili ng ginto, ni matitimbangan man ng pilak ang halaga niyaon.

E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.

Hindi mahahalagahan ng ginto sa Ophir, ng mahalagang onix, o ng zafiro.

E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.

Ginto at salamin ay hindi maihahalintulad doon: ni maipagpapalit man sa mga hiyas na dalisay na ginto.

E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.

Hindi mabibilang ang coral o ang cristal; Oo, ang halaga ng karunungan ay higit sa mga rubi.

E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.

Ang topacio sa Etiopia ay hindi maipapantay doon, ni mahahalagahan man ng dalisay na ginto.

E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.

Saan nanggagaling nga ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?

Palibhasa't nakukubli sa mga mata ng lahat na may buhay, at natatago sa mga ibon sa himpapawid.

He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.

Ang kapahamakan at ang kamatayan ay nagsasabi, narinig namin ng aming mga pakinig ang bulungbulungan niyaon.

E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.

Nauunawa ng Dios ang daan niyaon, at nalalaman niya ang dako niyaon.

E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.

Sapagka't tumitingin siya hanggang sa mga wakas ng lupa, at nakikita ang silong ng buong langit;

E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;

Upang bigyan ng timbang ang hangin; Oo, kaniyang tinatakal ang tubig sa takalan.

E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.

Nang siya'y gumawa ng pasiya sa ulan, at ng daan sa kidlat ng kulog:

I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,

Nang magkagayo'y nakita niya ito, at inihayag; kaniyang itinatag ito, oo, at siniyasat.

Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.

At sa tao ay sinabi niya, Narito, ang pagkatakot sa Dios ay siyang karunungan; at ang paghiwalay sa kasamaan ay pagkaunawa.

A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.