Psalms 102

Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva

Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!

Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!

Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.

Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.

Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.

Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

Sličan sam čaplji u pustinji, postah k'o ćuk na pustoj razvalini.

Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

Ne nalazim sna i uzdišem k'o samotan vrabac na krovu.

Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.

Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama

Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.

Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

Moji su dani k'o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.

Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.

Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ - sada je čas!

Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.

Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje

Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,

Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.

Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

Nek' se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.

Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda

Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,

Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu

Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.

Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.

Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

Rekoh: "Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.

Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.

Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:

Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.

ti si uvijek isti - godinama tvojim nema kraja. [ (Psalms 102:29) Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom. ]