Job 28

 Silvret har ju sin gruva,  sin fyndort har guldet, som man renar;
Tunay na may mina na mayroong pilak, at dako na ukol sa ginto na kanilang pinagdadalisayan.
 järn hämtas upp ur jorden,  och stenar smältas till koppar.
Bakal ay hinuhukay sa lupa, at tanso ay binububo mula sa bato.
 Man sätter då gränser för mörkret,  och rannsakar ned till yttersta djupet,
Ang tao'y naglalagay ng wakas sa kadiliman, at sumisiyasat hanggang sa kalayulayuang hangganan ng mga bato ng kadiliman at salimuot na kadiliman.
 Där spränger man schakt långt under markens bebyggare,  där färdas man förgäten djupt under vandrarens fot,  där hänger man svävande, fjärran ifrån människor.
Siya'y humuhukay ng malayo sa tinatahanan ng mga tao: nililimot ng paa na dumadaan nagbibitin doong malayo sa mga tao, sila'y umuugoy na paroo't parito.
 Ovan ur jorden uppväxer bröd,  men därnere omvälves den såsom av eld.
Tungkol sa lupa, mula rito'y nanggagaling ang tinapay: at sa ilalim ay wari tinutuklap ng apoy.
 Där, bland dess stenar, har safiren sitt fäste,  guldmalm hämtar man ock där.
Ang mga bato nito'y kinaroroonan ng mga zafiro. At ito'y may alabok na ginto.
 Stigen ditned är ej känd av örnen,  och falkens öga har ej utspanat den;
Yaong landas na walang ibong mangdadagit ay nakakaalam. Ni nakita man ng mata ng falkon:
 den har ej blivit trampad av stolta vilddjur,  intet lejon har gått därfram.
Hindi natungtungan ng mga palalong hayop, ni naraanan man ng mabangis na leon,
 Ja, där bär man hand på hårda stenen;  bergen omvälvas ända ifrån rötterna.
Kaniyang inilalabas ang kaniyang kamay sa batong pingkian; binabaligtad ng mga ugat ang mga bundok.
 In i klipporna bryter man sig gångar,  där ögat får se allt vad härligt är.
Siya'y nagbabangbang sa gitna ng mga bato; at ang kaniyang mata ay nakakakita ng bawa't mahalagang bagay.
 Vattenådror täppas till och hindras att gråta.  Så dragas dolda skatter fram i ljuset.
Kaniyang tinatalian ang mga lagaslas upang huwag umagos; at ang bagay na nakukubli ay inililitaw niya sa liwanag.
 Men visheten, var finnes hon,  och var har förståndet sin boning?
Nguni't saan masusumpungan ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?
 Priset för henne känner ingen människa;  hon står ej att finna i de levandes land.
Hindi nalalaman ng tao ang halaga niyaon; ni nasusumpungan man sa lupain ng may buhay.
 Djupet säger: »Hon är icke här»,  och havet säger: »Hos mig är hon icke.»
Sinasabi ng kalaliman. Wala sa akin: at sinasabi ng dagat: Hindi sumasaakin.
 Hon köper icke för ädlaste metall,  med silver gäldas ej hennes värde.
Hindi mabibili ng ginto, ni matitimbangan man ng pilak ang halaga niyaon.
 Hon väges icke upp med guld från Ofir,  ej med dyrbar onyx och safir.
Hindi mahahalagahan ng ginto sa Ophir, ng mahalagang onix, o ng zafiro.
 Guld och glas kunna ej liknas vid henne;  hon får ej i byte mot gyllene klenoder.
Ginto at salamin ay hindi maihahalintulad doon: ni maipagpapalit man sa mga hiyas na dalisay na ginto.
 Koraller och kristall må icke ens nämnas;  svårare är förvärva vishet än pärlor.
Hindi mabibilang ang coral o ang cristal; Oo, ang halaga ng karunungan ay higit sa mga rubi.
 Etiopisk topas kan ej liknas vid henne;  hon väges icke upp med renaste guld.
Ang topacio sa Etiopia ay hindi maipapantay doon, ni mahahalagahan man ng dalisay na ginto.
 Ja, visheten, varifrån kommer väl hon,  och var har förståndet sin boning?
Saan nanggagaling nga ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?
 Förborgad är hon för alla levandes ögon,  för himmelens fåglar är hon fördold;
Palibhasa't nakukubli sa mga mata ng lahat na may buhay, at natatago sa mga ibon sa himpapawid.
 avgrunden och döden giva till känna;  »Blott hörsägner om henne förnummo våra öron.»
Ang kapahamakan at ang kamatayan ay nagsasabi, narinig namin ng aming mga pakinig ang bulungbulungan niyaon.
 Gud, han är den som känner vägen till henne,  han är den som vet var hon har sin boning.
Nauunawa ng Dios ang daan niyaon, at nalalaman niya ang dako niyaon.
 Ty han förmår skåda till jordens ändar,  allt vad som finnes under himmelen ser han.
Sapagka't tumitingin siya hanggang sa mga wakas ng lupa, at nakikita ang silong ng buong langit;
 När han mätte ut åt vinden dess styrka  och avvägde vattnen efter mått,
Upang bigyan ng timbang ang hangin; Oo, kaniyang tinatakal ang tubig sa takalan.
 när han stadgade en lag för regnet  och en väg för tordönets stråle,
Nang siya'y gumawa ng pasiya sa ulan, at ng daan sa kidlat ng kulog:
 då såg han och uppenbarade henne,  då lät han henne stå fram, då utforskade han henne.
Nang magkagayo'y nakita niya ito, at inihayag; kaniyang itinatag ito, oo, at siniyasat.
 Och till människorna sade han så:  »Se Herrens fruktan, det är vishet,  och att fly det onda är förstånd.»
At sa tao ay sinabi niya, Narito, ang pagkatakot sa Dios ay siyang karunungan; at ang paghiwalay sa kasamaan ay pagkaunawa.