Psalms 44

För sångmästaren; av Koras söner; en sång.

خدایا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجداد ما برای ما تعریف کرده‌اند که تو در زمان آنها و در دوران گذشته چه کارهای شگفتی انجام داده‌ای.

 Gud, med våra öron hava vi hört,      våra fäder hava förtäljt därom för oss:  om den gärning du gjorde i deras dagar,  i forntidens dagar.

تو با دست خود اقوام دیگر را از این سرزمین بیرون کردی و قوم خود را در سرزمین خودشان ساکن گرداندی. تو آنها را مجازات کردی، و قوم خود را توفیق بخشیدی.

 Det var du som med din hand  utrotade hedningarna, men planterade dem;  du fördärvade andra folk, men dem lät du utbreda sig.

قوم تو این سرزمین را با شمشیر خود تسخیر نکردند، و به قدرت بازوی خویش پیروز نگردیدند، بلکه با قدرت و توانایی تو و با اطمینان به حضور تو که نشانهٔ رضایت تو از آنان بود پیروز گشتند.

 Ty icke med sitt svärd intogo de landet,  och deras egen arm gav dem icke seger,  utan din högra hand och din arm  och ditt ansiktes ljus, ty du hade behag till dem.

تو پادشاه و خدای من هستی، به قوم خود پیروزی عطا فرما.

 Du, densamme, är min konung, o Gud;  så tillsäg nu Jakob seger.

با کمک تو دشمنان را شکست می‌دهیم و با نام تو بدخواهان خود را پایمال می‌کنیم.

 Med din hjälp kunna vi stöta ned våra ovänner  och i ditt namn förtrampa våra motståndare.

نه تیر و کمان خود توکّل خواهم کرد و نه به شمشیر خود که مرا نجات دهد؛

 Ty icke på min båge förlitar jag mig,  och mitt svärd kan icke giva mig seger;

بلکه تو ما را از دست دشمنانمان رهایی بخشیدی و بدخواهان ما را شکست دادی.

 nej, du giver oss seger över våra ovänner,  och dem som hata oss låter du komma på skam.

ما همیشه به نام خدای خود افتخار خواهیم كرد و پیوسته سپاسگزار تو خواهیم بود.

 Gud lova vi alltid,  och ditt namn prisa vi evinnerligen.  Sela.

امّا اکنون ما را ترک کرده‌ای و رسوا ساخته‌ای، لشکریان ما را کمک نمی‌کنی.

 Och dock har du nu förkastat oss och låtit oss varda till blygd,  och du drager icke ut med våra härar.

ما را در مقابل دشمن متواری ساخته‌ای و آنها دارایی ما را غارت کرده‌اند.

 Du låter oss vika tillbaka för ovånnen,  och de som hata oss taga sig byte.

ما را مانند گوسفندان به کشتارگاه فرستادی؛ و در بین اقوام جهان پراکنده ساختی.

 Du låter oss bliva uppätna såsom får,  och bland hedningarna han du förstrött oss.

قوم خود را ارزان فروختی، آنها برای تو ارزشی نداشتند.

 Du säljer ditt folk för ett ringa pris,  stor är icke den vinst du har gjort därpå.

نزد همسایگان، ما را خوار و حقیر ساختی. آنها به ما توهین می‌کنند و به ما می‌خندند.

 Du låter oss bliva till smälek för våra grannar,  till spott och hån för dem som bo omkring oss.

ما را در میان ملّتهای دیگر انگشت‌نما ساخته‌ای، و ما وسیلهٔ خندهٔ آنان گشته‌ایم.

 Du gör oss till ett ordspråk bland hedningarna,  du låter folken skaka huvudet åt oss.

پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

 Hela dagen är min smälek inför mig,  och blygsel höljer mitt ansikte,

پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

 när jag hör smädarens och lastarens tal,  när jag ser fienden och den hämndgirige.

همهٔ اینها بر ما واقع شد، امّا ما تو را فراموش نکردیم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکستیم.

 Allt detta har kommit över oss,  och vi hava dock icke förgätit dig,  ej heller svikit ditt förbund.

از تو دلسرد نشدیم و از راه تو منحرف نگشتیم.

 Våra hjärtan avföllo icke,  och våra steg veko ej av ifrån din väg,

امّا تو ما را در بین حیوانات وحشی بدون کمک رها کردی؛ و ما را در تاریکی کامل ترک نمودی.

 så att du därför har krossat oss i schakalers land  och övertäckt oss med dödsskugga.

اگر ما نام تو را فراموش می‌کردیم، یا دست کمک به سوی خدایان غیر دراز می‌کردیم،

 Om vi hade förgätit vår Guds namn  och uträckt våra händer till en främmande gud,

البتّه تو می‌دانستی، زیرا از اسرار دل مردم آگاهی.

 månne icke Gud skulle hava utrannsakat det,  han som känner hjärtats lönnligheter?

ما به‌خاطر نام تو همیشه با مرگ روبه‌رو هستیم و ما را مانند گوسفندانی که در انتظار کشته شدن باشند، به حساب می‌آورند.

 Nej, för din skull varda vi dödade hela dagen  och bliva aktade såsom slaktfår.

ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ برخیز و ما را برای همیشه ترک مکن.

 Vakna upp; varför sover du, Herre?  Vakna, förkasta oss icke för alltid.

چرا خود را از ما پنهان می‌کنی؟ مصیبت و رنجهای ما را از یاد مبر.

 Varför döljer du ditt ansikte  och förgäter vårt lidande och trångmål?

دیگر به خاک افتاده، شکست خورده‌ایم.

 Se, vår själ är nedböjd i stoftet,  vår kropp ligger nedtryckt till jorden. [ (Psalms 44:27)  Stå upp till vår hjälp,  och förlossa oss för din nåds skull. ]

برخیز و به کمک ما بیا! به‌خاطر محبّت پایدار خود ما را نجات بده.