Job 3

După aceea, Iov a deschis gura şi a blestemat ziua în care s'a născut.

Poste Ijob malfermis sian buŝon, kaj malbenis sian tagon.

A luat cuvîntul şi a zis:

Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:

,,Blestemată să fie ziua în care m'am născut,

Pereu la tago, en kiu mi naskiĝis, Kaj la nokto, kiu diris: Embriiĝis homo.

Prefacă-se în întunerec ziua aceea, să nu se îngrijească Dumnezeu de ea din cer, şi să nu mai strălucească lumina peste ea!

Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu ĝin, Neniu lumo ekbrilu super ĝi.

S'o cuprindă întunerecul şi umbra morţii, nori groşi să vină peste ea, şi neguri de peste zi s'o înspăimînte!

Mallumo kaj tomba ombro ekposedu ĝin; Nubo ĝin kovru; Eklipsoj de tago faru ĝin terura.

Noaptea aceea! S'o acopere întunerecul, să piară din an, să nu mai fie numărată între luni!

Tiun nokton prenu mallumego; Ĝi ne alkalkuliĝu al la tagoj de la jaro, Ĝi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.

Da, stearpă să fie noaptea aceea, ducă-se veselia din ea!

Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu ĝojkrio aŭdiĝu en ĝi.

Blestemată să fie de ceice blastămă zilele, de ceice ştiu să întărîte Leviatanul;

Malbenu ĝin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.

să se întunece stelele din amurgul ei, în zădar să aştepte lumina, şi să nu mai vadă genele zorilor zilei!

Mallumiĝu la steloj de ĝia krepusko; Ĝi atendu lumon, kaj ĉi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenruĝo ĝi ne ekvidu;

Căci n'a închis pîntecele care m'a zămislit, nici n'a ascuns suferinţa dinaintea ochilor mei.

Pro tio, ke ĝi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kaŝis per tio la malfeliĉon antaŭ miaj okuloj.

Dece n'am murit în pîntecele mamei mele? Dece nu mi-am dat sufletul la ieşirea din pîntecele ei?

Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senviviĝis post la eliro el la ventro?

Dece am găsit genunchi cari să mă primească? Şi ţîţe cari să-mi dea lapte?

Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi suĉu?

Acum aş fi culcat, aş fi liniştit, aş dormi şi m'aş odihni

Mi nun kuŝus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,

cu împăraţii şi cei mari de pe pămînt, cari şi-au zidit falnice morminte,

Kune kun la reĝoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,

cu domnitorii cari aveau aur, şi şi-au umplut casele cu argint.

Aŭ kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per arĝento;

Sau n'aş mai fi în viaţă, aş fi ca o stîrpitură îngropată, ca nişte copii cari n'au văzut lumina!

Aŭ kiel abortitaĵo kaŝita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.

Acolo nu te mai necăjesc cei răi, acolo se odihnesc cei sleiţi de puteri.

Tie la malpiuloj ĉesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumiĝis.

Acolo cei puşi în lanţuri sînt lăsaţi toţi în pace, nu mai aud glasul asupritorului;

Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne aŭdas la voĉon de premanto.

cel mai mic şi cel mare sînt tot una acolo, şi robul scapă de stăpînul său.

Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.

Pentru ce dă Dumnezeu lumină celui ce sufere, şi viaţă celor amăriţi la suflet,

Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolĉan animon,

cari aşteaptă moartea şi nu vine; măcar că o doresc mai mult decît o comoară,

Kiuj atendas la morton, kaj ĝi ne aperas, Kiuj elfosus ĝin pli volonte ol trezorojn,

cari n'ar mai putea de bucurie şi de veselie, dacă ar găsi mormîntul? -

Kiuj ekĝojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?

Pentruce, zic, dă El lumină omului care nu ştie încotro să meargă, pe care îl îngrădeşte Dumnezeu de toate părţile?

Al la homo, kies vojo estas kaŝita, Kaj antaŭ kiu Dio starigis barilon?

Suspinurile îmi sînt hrana de toate zilele, şi jalea mi se varsă ca apa.

Antaŭ ol mi ekmanĝas panon, mi devas ĝemi, Kaj mia plorkriado verŝiĝas kiel akvo;

De ce mă tem, aceea mi se întîmplă; de ce mi -e frică, de aceea am parte!

Ĉar teruraĵo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.

N'am nici linişte, nici pace, nici odihnă, şi necazul dă peste mine.``

Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.