Job 17

O meu espírito está quebrantado, os meus dias se extinguem, a sepultura me está preparada!
Minun henkeni on heikko, minun päiväni ovat lyhetyt, ja hauta on käsissä.
Deveras estou cercado de zombadores, e os meus olhos contemplam a sua provocação!
En minä ketäkään pettänyt, ja kuitenkin minun silmäni täytyy olla murheessa.
Dá-me, peço-te, um penhor, e sê o meu fiador para contigo; quem mais há que me dê a mão?
Nyt siis taivuta sinus, ja ole itse minun takaukseni! kukas muu olis, joka minua takais?
Porque aos seus corações encobriste o entendimento, pelo que não os exaltarás.
Ymmärryksen olet sinä heidän sydämistänsä kätkenyt, sentähden et sinä korota heitä.
Quem entrega os seus amigos como presa, os olhos de seus filhos desfalecerão.
Hän kerskaa ystävillensä saaliistansa, mutta hänen lastensa silmät pitää vaipuman.
Mas a mim me pôs por motejo dos povos; tornei-me como aquele em cujo rosto se cospe.
Hän on minun pannut sananlaskuksi kansain sekaan, ja ääniksi heidän keskellensä.
De mágoa se escureceram os meus olhos, e todos os meus membros são como a sombra.
Minun silmäni ovat pimenneet minun suruni tähden, ja kaikki minun jäseneni ovat niinkuin varjo.
Os retos pasmam disso, e o inocente se levanta contra o ímpio.
Tästä hurskaat hämmästyvät, ja viattomat asettavat heitänsä ulkokullatuita vastaan.
Contudo o justo prossegue no seu caminho e o que tem mãos puras vai crescendo em força.
Hurskas pysyy tielIänsä: ja jolla on puhtaat kädet, se pysyy vahvana.
Mas tornai vós todos, e vinde, e sábio nenhum acharei entre vós.
Kääntäkäät siis teitänne kaikki ja tulkaat nyt: en minä kuitenkaan löydä yhtään taitavaa teidän seassanne.
Os meus dias passaram, frustraram-se os meus propósitos, as aspirações do meu coração.
Minun päiväni ovat kuluneet: minun aivoitukseni ovat hajoitetut, jotka minun sydämessäni olivat,
Convertem-me a noite em dia, e a luz, dizem, está perto das trevas.
Ja ovat yöstä päivän, ja valkeuden pimeydestä tehneet.
Se eu esperar, a sepultura é minha casa; nas trevas estendi a minha cama.
Ja ehkä minä kauvan odottaisin, niin on kuitenkin hauta minun huoneeni, ja minä olen vuoteeni pimeydessä tehnyt.
Eu disse à cova: Tu és meu pai; e aos vermes: Vós sois minha mãe e minha irmã.
Mätänemisen minä kutsuin isäkseni, ja madot äidikseni ja sisarekseni.
E onde está então a minha esperança? Sim, a minha esperança, quem a poderá ver?
Kussa on nyt minun odottamiseni? ja kuka ottaa minun toivostani vaarin?
Descerão comigo até as trancas da sepultura. Descansaremos juntos no pó.
Hautaan se menee, ja makaa minun kanssani mullassa.