Job 4

Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

Därefter tog Elifas från Teman till orda och sade:

Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

 Misstycker du, om man dristar tala till dig?  Vem kan hålla tillbaka sina ord?

Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

 Se, många har du visat till rätta,  och maktlösa händer har du stärkt;

Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

 dina ord hava upprättat den som stapplade,  och åt vacklande knän har du givit kraft.

A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

 Men nu, då det gäller dig själv, bliver du otålig,  när det är dig det drabbar, förskräckes du.

Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

 Skulle då icke din gudsfruktan vara din tillförsikt  och dina vägars ostrafflighet ditt hopp?

Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

 Tänk efter: när hände det att en oskyldig fick förgås?  och var skedde det att de redliga måste gå under?

Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

 Nej, så har jag sett det gå, att de som plöja fördärv  och de som utså olycka, de skörda och sådant;

Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

 för Guds andedräkt förgås de  och för en fnysning av hans näsa försvinna de.

Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

 Ja, lejonets skri och rytarens röst måste tystna,  och unglejonens tänder brytas ut;

Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

 Det gamla lejonet förgås, ty det finner intet rov,  och lejoninnans ungar bliva förströdda.

Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

 Men till mig smög sakta ett ord,  mitt öra förnam det likasom en viskning,

W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

 När tankarna svävade om vid nattens syner  och sömnen föll tung på människorna,

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

 då kom en förskräckelse och bävan över mig,  med rysning fyllde den alla ben i min kropp.

A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

 En vindpust for fram över mitt ansikte,  därvid reste sig håren på min kropp.

Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

 Och något trädde inför mina ögon,  en skepnad vars form jag icke skönjde;  och jag hörde en susning och en röst:

Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

 »Kan då en människa hava rätt mot Gud  eller en man vara ren inför sin skapare?

Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

 Se, ej ens på sina tjänare kan han förlita sig,  jämväl sina änglar måste han tillvita fel;

Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

 huru mycket mer då dem som bo i hyddor av ler,  dem som hava sin grundval i stoftet!  De krossas sönder så lätt som mal;

Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

 när morgon har bytts till afton, ligga de slagna;  innan man aktar därpå, hava de förgåtts för alltid.

Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.

 Ja, deras hyddas fäste ryckes bort för dem,  oförtänkt måste de dö.»