Job 17

Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.

 Min livskraft är förstörd, mina dagar slockna ut,  bland gravar får jag min lott.

Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.

 Ja, i sanning är jag omgiven av gäckeri,  och avoghet får mitt öga ständigt skåda hos dessa!

Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.

 Så ställ nu säkerhet och borgen för mig hos dig själv;  vilken annan vill giva mig sitt handslag?

Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.

 Dessas hjärtan har du ju tillslutit för förstånd,  därför skall du icke låta dem triumfera.

Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.

 Den som förråder sina vänner till plundring,  på hans barn skola ögonen försmäkta.

Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.

 Jag är satt till ett ordspråk bland folken;  en man som man spottar i ansiktet är jag.

Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.

 Därför är mitt öga skumt av grämelse,  och mina lemmar äro såsom en skugga allasammans.

Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.

 De redliga häpna över sådant,  och den oskyldige uppröres av harm mot den gudlöse.

Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

 Men den rättfärdige håller fast vid sin väg,  och den som har rena händer bemannar sig dess mer.

Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.

 Ja, gärna mån I alla ansätta mig på nytt,  jag lär ändå bland eder ej finna någon vis.

Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.

 Mina dagar äro förlidna, sönderslitna äro mina planer,  vad som var mitt hjärtas begär.

Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.

 Men natten vill man göra till dag,  ljuset skulle vara nära, nu då mörker bryter in.

Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.

 Nej, huru jag än bidar, bliver dödsriket min boning,  i mörkret skall jag bädda mitt läger;

Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.

 till graven måste jag säga: »Du är min fader»,  till förruttnelsens maskar: »Min moder», »Min syster».

Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?

 Vad bliver då av mitt hopp,  ja, mitt hopp, vem får skåda det?

W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.

 Till dödsrikets bommar far det ned,  då jag nu själv går till vila i stoftet.