Job 16

Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:

Därefter tog Job till orda och sade:

Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.

 Över nog har jag fått höra av sådant;  usla tröstare ären I alla.

I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?

 Är det nu slut på detta tal i vädret,  eller eggar dig ännu något till gensvar?

Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?

 Jag kunde väl ock tala, jag såsom I;  ja, jag ville att I voren i mitt ställe!  Då kunde jag hopsätta ord mot eder  och skaka mot eder mitt huvud till hån.

Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.

 Med munnen kunde jag då styrka eder  och med läpparnas ömkan bereda eder lindring.

Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?

 Om jag nu talar, så lindras därav ej min plåga;  och tiger jag, icke släpper den mig ändå.

A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.

 Nej, nu har all min kraft blivit tömd;  du har ju förött hela mitt hus.

Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.

 Och att du har hemsökt mig, det gäller såsom vittnesbörd;  min sjukdom får träda upp och tala mot mig.

Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.

 I vrede söndersliter och ansätter man mig,  man biter sina tänder samman emot mig;  ja, min ovän vässer mot mig sina blickar.

Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.

 Man iar upp munnen mot mig,  smädligt slår man mig på mina kinder;  alla rota sig tillsammans emot mig.

Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.

 Gud giver mig till pris åt orättfärdiga människor  och kastar mig i de ogudaktigas händer.

Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.

 Jag satt i god ro, då krossade han mig;  han grep mig i nacken och slog mig i smulor.  Han satte mig upp till ett mål för sina skott;

Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.

 från alla sidor träffa mig hans pilar,  han genomborrar mina njurar utan förskoning,  min galla gjuter han ut på jorden.

Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.

 Han bryter ned mig med stöt på stöt,  han stormar emot mig såsom en kämpe.

Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.

 Säcktyg bär jag hopfäst över min hud,  och i stoftet har jag måst sänka mitt horn,

Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.

 Mitt anlete är glödande rött av gråt,  och på mina ögonlock är dödsskugga lägrad.

Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak,)

 Och detta, fastän våld ej finnes i mina händer,  och fastän min bön är ren!

O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!

 Du jord, överskyl icke mitt blod,  och låt för mitt rop ingen vilostad finnas.

Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.

 Se, redan nu har jag i himmelen mitt vittne,  och i höjden den som skall tala för mig.

O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.

 Mina vänner hava mig nu till sitt åtlöje,  därför skådar mitt öga med tårar till Gud,

Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!

 Ja, må han här skaffa rätt åt en man mot Gud  och åt ett människobarn mot dess nästa.

Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.

 Ty få äro de år som skola upprinna,  innan jag vandrar den väg där jag ej mer kommer åter.