Ecclesiastes 7

Lepsze jest imię dobre, niżeli maść wyborna; a dzień śmierci, niż dzień narodzenia.
Melhor é o bom nome do que o melhor unguento, e o dia da morte do que o dia do nascimento.
Lepiej iść do domu żałoby, niż iść do domu biesiady, przeto, iż tam widzimy koniec każdego człowieka, a żyjący składa to do serca swego.
Melhor é ir à casa onde há luto do que ir a casa onde há banquete; porque naquela se vê o fim de todos os homens, e os vivos o aplicam ao seu coração.
Lepszy jest smutek, niżeli śmiech; bo przez smutek twarzy naprawia się serce.
Melhor é a mágoa do que o riso, porque a tristeza do rosto torna melhor o coração.
Serce mądrych w domu żałoby; ale serce głupich w domu wesela.
O coração dos sábios está na casa do luto, mas o coração dos tolos na casa da alegria.
Lepiej jest słuchać gromienia mądrego, niżeli słuchać pieśni głupich.
Melhor é ouvir a repreensão do sábio do que ouvir alguém a canção dos tolos.
Bo jaki jest trzask ciernia pod garncem, tak jest śmiech głupiego; i toć jest marność.
Pois qual o crepitar dos espinhos debaixo da panela, tal é o riso do tolo; também isso é vaidade.
Zaiste ucisk przywodzi mądrego do szaleństwa, a dar zaślepia serce.
Verdadeiramente a opressão faz endoidecer até o sábio, e a peita corrompe o coração.
Lepsze jest dokończenie rzeczy, niżeli początek jej; lepszy jest człowiek cierpliwego ducha, niż ducha wyniosłego.
Melhor é o fim duma coisa do que o princípio; melhor é o paciente do que o arrogante.
Nie bądź porywczy w duchu twym do gniewu; bo gniew w zanadrzyu głupich odpoczywa.
Não te apresses no teu espírito a irar-te, porque a ira abriga-se no seio dos tolos.
Nie mów: Cóż to jest, że dni pierwsze lepsze były, niż teraźniejsze? Bobyś się o tem nie mądrze pytał.
Não digas: Por que razão foram os dias passados melhores do que estes; porque não provém da sabedoria esta pergunta.
Dobra jest mądrość przy majętności,i jest pożteczna tym, którzy widzą słońce.
Tão boa é a sabedoria como a herança, e mesmo de mais proveito para os que veem o sol.
Albowiem pod cieniem mądrości, i pod cieniem srebra odpoczywa człowiek, a wszakże przedniejsza jest umiejętność mądrości; bo przynosi żywot tym, którzy ją mają.
Porque a sabedoria serve de defesa, como de defesa serve o dinheiro; mas a excelência da sabedoria é que ela preserva a vida de quem a possui.
Przypatrz się sprawie Bożej; bo któż może wyprostować, co on skrzywi?
Considera as obras de Deus; porque quem poderá endireitar o que ele fez torto?
W dzień dobry zażywaj dobra, w dzień zły miej się na pieczy: boć ten uczynił Bóg przeciwko owemu, dlatego, aby nie doszedł człowiek tego, co nastanie po nim.
No dia da prosperidade regozija-te, mas no dia da adversidade considera; porque Deus fez tanto este como aquele, para que o homem nada descubra do que há de vir depois dele.
Tom wszystko widział za dni marności mojej: Bywa sprawiedliwy, który ginie z sprawiedliwością swoją; także bywa niezbożnik, który długo żyje we złości swojej.
Tudo isto vi nos dias da minha vaidade: há justo que perece na sua justiça, e há ímpio que prolonga os seus dias na sua maldade.
Nie bądź nazbyt sprawiedliwym, ani nazbyt mądrym; przeczżebyś miał do zguby przychodzić?
Não sejas demasiadamente justo, nem demasiadamente sábio; por que te destruirias a ti mesmo?
Nie bądź nader niepobożnym, ani nazbyt głupim; przeczżebyś miał umrzeć przed czasem swoim?
Não sejas demasiadamente ímpio, nem sejas tolo; por que morrerias antes do teu tempo?
Dobra jest, abyś się owego trzymał, a tego się nie puszczał; kto się boi Boga, uchodzi tego wszystkiego.
Bom é que retenhas isso, e que também daquilo não retires a tua mão; porque quem teme a Deus escapa de tudo isso.
Mądrość umacnia mądrego więcej, niżeli dziesięć książąt, którzy są w mieście.
A sabedoria fortalece ao sábio mais do que dez governadores que haja na cidade.
Zaiste niemasz człowieka sprawiedliwego na ziemi, któryby czynił dobrze, a nie grzeszył.
Pois não há homem justo sobre a terra, que faça o bem, e nunca peque.
Nie do wszystkich też słów, które mówią ludzie przykładaj serca twego; i niech cię to nie obchodzi, choćciby i sługa twój złorzeczył.
Não escutes a todas as palavras que se disserem, para que não venhas a ouvir o teu servo amaldiçoar-te;
Boć wie serce twoje, żeś i ty częstokroć drugim złorzeczył.
pois tu sabes também que muitas vezes tu amaldiçoaste a outros.
Wszystkiegom tego doświadczył mądrością, i rzekłem: Będę mądrym; aleć się mądrość oddaliła odemnie.
Tudo isto provei-o pela sabedoria; e disse: Far-me-ei sábio; porém a sabedoria ainda ficou longe de mim.
A co dalekiego, i co bardzo głębokiego jest, któż to znajdzie?
Longe está o que já se foi, e profundíssimo; quem o poderá achar?
Wszystkom ja przeszedł myślą swoją, abym poznał i wybadał się, i wynalazł mądrość i rozum, a żebym poznał niezbożność, głupstwo, i błąd, i szaleństwo.
Eu me volvi, e apliquei o meu coração para saber, e inquirir, e buscar a sabedoria e a razão de tudo, e para conhecer que a impiedade é insensatez e que a estultícia é loucura.
I znalazłem rzecz gorzciejszą nad śmierć, to jest, taką niewiastę, której serce jest jako sieci i sidło, a ręce jej jako pęta. Kto się Bogu podoba, wolny będzie od niej; ale grzesznik będzie od niej pojmany.
E eu achei uma coisa mais amarga do que a morte, a mulher cujo coração são laços e redes, e cujas mãos são grilhões; quem agradar a Deus escapará dela; mas o pecador virá a ser preso por ela.
Otom to znalazł, (mówi kaznodzieja,) stosując jedno z drugiem, abym doszedł umiejętności.
Vedes aqui, isto achei, diz o pregador, conferindo uma coisa com a outra para achar a causa;
Czego zaś nad to szukała dusza moja, tedym nie znalazł. Męża jednego z tysiąca znalazłem; alem niewiasty między temi wszystkiemi nie znalazł.
causa que ainda busco, mas não a achei; um homem entre mil achei eu, mas uma mulher entre todas, essa não achei.
To tylko obacz, com znalazł, że stworzył Bóg człowieka dobrego; ale oni udali się za rozmaitemi myślami. Któż może z mądrym porównać? a kto może wyłożyć każdą rzecz?
Eis que isto tão-somente achei: que Deus fez o homem reto, mas os homens buscaram muitos artifícios.