Job 3

Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.

Derefter oplot Job sin munn og forbannet den dag han blev født.

I zawołał Ijob, mówiąc:

Job tok til orde og sa:

Bodaj był zginął dzień, któregom się urodził! i noc,w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!

Til grunne gå den dag da jeg blev født, og den natt som sa: Et guttebarn er undfanget!

Bodaj się był on dzień obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!

Måtte den dag bli til mørke! Måtte Gud i det høie ikke spørre efter den, og intet lys stråle over den!

Bodaj go była zaćmiła ciemność i cień śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!

Gid mørke og dødsskygge må kreve den tilbake, gid skyer må leire sig over den, gid alt som gjør en dag mørk, må skremme den!

Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!

Den natt - måtte mulm ta den! Den glede sig ikke blandt årets dager, den komme ikke med i måneders tall!

Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!

Ja, ufruktbar bli den natt! Aldri lyde det jubel i den!

Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!

Måtte de som forbanner dager, ønske ondt over den, de som er kyndige i å mane frem Leviatan!

Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!

Gid dens demrings stjerner må bli mørke! La den vente på lys, uten at det kommer! Måtte den aldri skue morgenrødens øielokk -

Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.

fordi den ikke stengte døren til min mors liv og skjulte møie for mine øine.

Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?

Hvorfor døde jeg ikke i mors liv? Hvorfor utåndet jeg ikke straks i fødselsstunden?

Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?

Hvorfor tok knær imot mig, og hvorfor bryster som jeg kunde die?

Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,

For da kunde jeg nu ligge og hvile; jeg kunde sove og hadde da ro -

Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;

sammen med konger og jordens styrere, som bygget sig ruiner,

Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,

eller med fyrster som eide gull, som fylte sine hus med sølv;

Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?

eller jeg var nu ikke til, likesom et nedgravd, ufullbåret foster, lik barn som aldri så lyset.

Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.

Der har de ugudelige holdt op å rase, og der hviler de trette.

Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,

Der har alle fanger ro, de hører ikke driverens røst.

Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.

Liten og stor er der like, og trælen er fri for sin herre.

Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?

Hvorfor gir han den lidende lys, og liv til dem som bærer sorg i sitt hjerte,

Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;

dem som venter på døden uten at den kommer, og som leter efter den ivrigere enn efter skjulte skatter,

Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.

dem som gleder sig like til jubel, som fryder sig når de finner en grav -

Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?

til den mann hvis vei er skjult for ham, og som Gud har stengt for på alle kanter?

Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;

For mine sukk er blitt mitt daglige brød, og mine klager strømmer som vannet.

Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.

For alt det fryktelige jeg reddes for, det rammer mig, og det jeg gruer for, det kommer over mig.

Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.

Jeg har ikke fred, ikke ro, ikke hvile - det kommer alltid ny uro.