Job 3

Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.

Rehefa afaka izany, dia niloa-bava Joba ka nanozona ny androny

I zawołał Ijob, mówiąc:

nanao hoe:

Bodaj był zginął dzień, któregom się urodził! i noc,w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!

Foàna anie ny andro nahaterahako sy ny alina izay nanao hoe: Misy zazalahy vao torontoronina!

Bodaj się był on dzień obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!

Izany andro izany dia aoka ho maizina, ary aoka tsy hitady azy Andriamanitra any ambony; ary aoka tsy hisy mazava hamirapiratra aminy;

Bodaj go była zaćmiła ciemność i cień śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!

Aoka ny aizina sy ny aloky ny fahafatesana hahalasa azy indray; Aoka ny rahona hitatao eo amboniny; Aoka izay zavatra mahamaizina ny andro hampahatsiravina azy.

Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!

Izany alina izany aoka ny aizim-pito hisambotra azy; Aoka tsy hiara-mifaly amin'ny andron'ny taona izy. Ary tsy ho tonga amin'ny isan'ny volana;

Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!

Indro izany alina izany aoka ho momba izy; Aoka tsy ho velona ao ny hoby;

Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!

Aoka hanozona azy ny mpanozona andro, Izay mahay mamoha ny dragona;

Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!

Aoka ho maizina ny kintan'ny marainany; Aoka hiandry ny mazava izy, nefa tsy hisy, ary aoka tsy ho faly mahita ny hodimason'ny maraina izy,

Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.

Satria tsy nanidy ny varavaran'ny kibon'ineny izy ka tsy nanafina fahoriana tamin'ny masoko.

Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?

Nahoana re aho no tsy maty hatrany am-bohoka e, ary tsy niala aina, fony vao nivoaka avy tany an-kibo e?

Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?

Nahoana no nisy lohalika niandry ahy? Ary nahoana no nisy nono hinonoako?

Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,

Fa raha tsy izany, dia efa nandry aho toy izay ka niadana, eny, natory aho ka afa-tsasatra,

Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;

Teo amin'ny mpanjaka sy ny mpanolo-tsaina avy amin'ny tany, izay nanao ireny tanàna efa rava,

Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,

Na teo amin'ny andriandahy izay manana volamena sady mameno volafotsy ny tranony;

Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?

Na efa tsy ary toy ny zaza tsy tonga volana aho ka nafenina, dia toy ny zaza izay tsy nahita ny mazava akory.

Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.

Any no itsaharan'ny ratsy fanahy tsy hampitebiteby, ary any ny reraka no afa-tsasatra;

Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,

Miara-miadana avokoa ny mpifatotra; Tsy mandre ny feon'ny mpampiasa izy.

Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.

Samy any ny kely sy ny lehibe, Ary ny mpanompo dia afaka amin'ny tompony.

Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?

Nahoana no fahazavana no mba omena ny reraka, ary fiainana ho an'izay latsaka amin'ny fangidiana?

Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;

Izay miandry fahafatesana, nefa tsy avy izy, sady mitady azy mihoatra noho ny fitady harena nafenina:

Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.

Izay faly indrindra sady ravoravo, raha mahita ny fasana,

Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?

Dia olona izay mandeha ao amin'ny maizina sady voafefin'Andriamanitra manodidina.

Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;

Fa mialoha ny haninkaniko ny fitolokoko, ary migororoana toy ny rano ny fidradradradrako;

Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.

Fa Izay atahorako no mahazo ahy, ary izay angovitako no manjo ahy.

Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.

Tsy mbola nahita fiadanana na fitsaharana na fakàna aina akory aza aho, dia tonga indray ny tebiteby.