Job 7

Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?

הלא צבא לאנוש על ארץ וכימי שכיר ימיו׃

Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka końca pracy swojej:

כעבד ישאף צל וכשכיר יקוה פעלו׃

Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.

כן הנחלתי לי ירחי שוא ולילות עמל מנו לי׃

Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.

אם שכבתי ואמרתי מתי אקום ומדד ערב ושבעתי נדדים עדי נשף׃

Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.

לבש בשרי רמה וגיש עפר עורי רגע וימאס׃

Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.

ימי קלו מני ארג ויכלו באפס תקוה׃

Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.

זכר כי רוח חיי לא תשוב עיני לראות טוב׃

Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.

לא תשורני עין ראי עיניך בי ואינני׃

Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie;

כלה ענן וילך כן יורד שאול לא יעלה׃

Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.

לא ישוב עוד לביתו ולא יכירנו עוד מקמו׃

Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.

גם אני לא אחשך פי אדברה בצר רוחי אשיחה במר נפשי׃

Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?

הים אני אם תנין כי תשים עלי משמר׃

Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:

כי אמרתי תנחמני ערשי ישא בשיחי משכבי׃

Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.

וחתתני בחלמות ומחזינות תבעתני׃

A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.

ותבחר מחנק נפשי מות מעצמותי׃

Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.

מאסתי לא לעלם אחיה חדל ממני כי הבל ימי׃

Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?

מה אנוש כי תגדלנו וכי תשית אליו לבך׃

A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?

ותפקדנו לבקרים לרגעים תבחננו׃

Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?

כמה לא תשעה ממני לא תרפני עד בלעי רקי׃

Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?

חטאתי מה אפעל לך נצר האדם למה שמתני למפגע לך ואהיה עלי למשא׃

Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.

ומה לא תשא פשעי ותעביר את עוני כי עתה לעפר אשכב ושחרתני ואינני׃