Job 17

Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.

רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי׃

Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.

אם לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני׃

Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.

שימה נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע׃

Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.

כי לבם צפנת משכל על כן לא תרמם׃

Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.

לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה׃

Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.

והצגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה׃

Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.

ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם׃

Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.

ישמו ישרים על זאת ונקי על חנף יתערר׃

Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

ויאחז צדיק דרכו וטהר ידים יסיף אמץ׃

Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.

ואולם כלם תשבו ובאו נא ולא אמצא בכם חכם׃

Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.

ימי עברו זמתי נתקו מורשי לבבי׃

Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.

לילה ליום ישימו אור קרוב מפני חשך׃

Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.

אם אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי׃

Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.

לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה׃

Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?

ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה׃

W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.

בדי שאל תרדנה אם יחד על עפר נחת׃