Job 4

Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
Eliphaz de Théman prit la parole et dit:
Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
Si nous osons ouvrir la bouche, en seras-tu peiné? Mais qui pourrait garder le silence?
Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
Voici, tu as souvent enseigné les autres, Tu as fortifié les mains languissantes,
Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
Tes paroles ont relevé ceux qui chancelaient, Tu as affermi les genoux qui pliaient.
A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
Et maintenant qu'il s'agit de toi, tu faiblis! Maintenant que tu es atteint, tu te troubles!
Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
Ta crainte de Dieu n'est-elle pas ton soutien? Ton espérance, n'est-ce pas ton intégrité?
Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
Cherche dans ton souvenir: quel est l'innocent qui a péri? Quels sont les justes qui ont été exterminés?
Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
Pour moi, je l'ai vu, ceux qui labourent l'iniquité Et qui sèment l'injustice en moissonnent les fruits;
Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
Ils périssent par le souffle de Dieu, Ils sont consumés par le vent de sa colère,
Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
Le rugissement des lions prend fin, Les dents des lionceaux sont brisées;
Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
Le lion périt faute de proie, Et les petits de la lionne se dispersent.
Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
Une parole est arrivée furtivement jusqu'à moi, Et mon oreille en a recueilli les sons légers.
W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
Au moment où les visions de la nuit agitent la pensée, Quand les hommes sont livrés à un profond sommeil,
Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
Je fus saisi de frayeur et d'épouvante, Et tous mes os tremblèrent.
A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
Un esprit passa près de moi.... Tous mes cheveux se hérissèrent....
Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
Une figure d'un aspect inconnu était devant mes yeux, Et j'entendis une voix qui murmurait doucement:
Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
L'homme serait-il juste devant Dieu? Serait-il pur devant celui qui l'a fait?
Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
Si Dieu n'a pas confiance en ses serviteurs, S'il trouve de la folie chez ses anges,
Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
Combien plus chez ceux qui habitent des maisons d'argile, Qui tirent leur origine de la poussière, Et qui peuvent être écrasés comme un vermisseau!
Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
Du matin au soir ils sont brisés, Ils périssent pour toujours, et nul n'y prend garde;
Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
Le fil de leur vie est coupé, Ils meurent, et ils n'ont pas acquis la sagesse.