Job 17

Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.

Mon souffle se perd, Mes jours s'éteignent, Le sépulcre m'attend.

Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.

Je suis environné de moqueurs, Et mon oeil doit contempler leurs insultes.

Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.

Sois auprès de toi-même ma caution; Autrement, qui répondrait pour moi?

Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.

Car tu as fermé leur coeur à l'intelligence; Aussi ne les laisseras-tu pas triompher.

Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.

On invite ses amis au partage du butin, Et l'on a des enfants dont les yeux se consument.

Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.

Il m'a rendu la fable des peuples, Et ma personne est un objet de mépris.

Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.

Mon oeil est obscurci par la douleur; Tous mes membres sont comme une ombre.

Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.

Les hommes droits en sont stupéfaits, Et l'innocent se soulève contre l'impie.

Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

Le juste néanmoins demeure ferme dans sa voie, Celui qui a les mains pures se fortifie de plus en plus.

Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.

Mais vous tous, revenez à vos mêmes discours, Et je ne trouverai pas un sage parmi vous.

Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.

Quoi! mes jours sont passés, mes projets sont anéantis, Les projets qui remplissaient mon coeur...

Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.

Et ils prétendent que la nuit c'est le jour, Que la lumière est proche quand les ténèbres sont là!

Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.

C'est le séjour des morts que j'attends pour demeure, C'est dans les ténèbres que je dresserai ma couche;

Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.

Je crie à la fosse: Tu es mon père! Et aux vers: Vous êtes ma mère et ma soeur!

Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?

Mon espérance, où donc est-elle? Mon espérance, qui peut la voir?

W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.

Elle descendra vers les portes du séjour des morts, Quand nous irons ensemble reposer dans la poussière.