Job 4

Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:

Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

Ærgrer det dig, om man taler til dig? Men hvem kan her være tavs?

Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

Du har selv talt mange til Rette og styrket de slappe Hænder,

Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

dine Ord holdt den segnende oppe, vaklende Knæ gav du Kraft.

A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

Men nu det gælder dig selv, så taber du Modet, nu det rammer dig selv, er du slaget af Skræk!

Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

Er ikke din Gudsfrygt din Tillid, din fromme Færd dit Håb?

Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

Tænk efter! Hvem gik uskyldig til Grunde, hvor gik retsindige under?

Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

Men det har jeg set: Hvo Uret pløjer og sår Fortræd, de høster det selv.

Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

For Guds Ånd går de til Grunde, for hans Vredes Pust går de til.

Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

Løvens Brøl og Vilddyrets Glam Ungløvernes Tænder slås ud;

Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

Løven omkommer af Mangel på Rov, og Løveungerne spredes.

Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

Der sneg sig til mig et Ord mit Øre opfanged dets Hvisken

W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

i Nattesynernes Tanker, da Dvale sank over Mennesker;

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

Angst og Skælven kom over mig, alle mine Ledemod skjalv;

A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

et Pust strøg over mit Ansigt, Hårene rejste sig på min Krop.

Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

Så stod det stille! Jeg sansed ikke, hvordan det så ud; en Skikkelse stod for mit Øje, jeg hørte en hviskende Stemme:

Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

"Har et Menneske Ret for Gud, mon en Mand er ren for sin Skaber?

Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

End ikke sine Tjenere tror han, hos sine Engle finder han Fejl,

Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

endsige hos dem, der bor i en Hytte af Ler og har deres Grundvold i Støvet!

Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

De knuses ligesom Møl, imellem Morgen og Aften, de sønderslås uden at ænses, for evigt går de til Grunde.

Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.

Rives ej deres Teltreb ud? De dør, men ikke i Visdom."