Psalms 44

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający.
Přednímu zpěváku z synů Chóre, vyučující.
Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
Bože, ušima svýma slýchali jsme, a otcové naši vypravovali nám o skutcích, kteréž jsi činíval za dnů jejich, za dnů starodávních.
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
Tys sám rukou svou vyhnal pohany, a vštípil jsi je; potřel jsi lidi, a je jsi rozplodil.
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
Neboť jsou neopanovali země mečem svým, aniž jim rámě jejich spomohlo, ale pravice tvá a rámě tvé, a světlost oblíčeje tvého, proto že jsi je zamiloval.
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
Ty jsi sám král můj, ó Bože, udílejž hojného spasení Jákobova.
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
V toběť jsme protivníky naše potírali, a ve jménu tvém pošlapávali jsme povstávající proti nám.
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
Neboť jsem v lučišti svém naděje neskládal, aniž mne kdy obránil meč můj.
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
Ale ty jsi nás vysvobozoval od nepřátel našich, a kteříž nás nenávidí, ty jsi zahanboval.
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. Sela.
A protož chválíme tě Boha na každý den, a jméno tvé ustavičně oslavujeme. Sélah.
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
Ale nyní jsi nás zahnal i zahanbil, a nevycházíš s vojsky našimi.
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
Obrátil jsi nás nazpět, a ti, kteříž nás nenávidí, rozchvátali mezi sebou jmění naše.
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
Oddal jsi nás, jako ovce k snědení, i mezi pohany rozptýlil jsi nás.
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
Prodal jsi lid svůj bez peněz, a nenadsadils mzdy jejich.
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
Vydal jsi nás k utrhání sousedům našim, ku posměchu a ku potupě těm, kteříž jsou vůkol nás.
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
Uvedl jsi nás v přísloví mezi národy, a mezi lidmi, aby nad námi hlavou zmítáno bylo.
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
Na každý den styděti se musím, a hanba tváři mé přikrývá mne,
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
A to z příčiny řeči utrhajícího a hanějícího, z příčiny nepřítele a vymstívajícího se.
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
Všecko to přišlo na nás, a však jsme se nezapomenuli na tě, aniž jsme zrušili smlouvy tvé.
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
Neobrátilo se nazpět srdce naše, aniž se uchýlil krok náš od stezky tvé,
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
Ačkoli jsi nás byl potřel na místě draků, a přikryl jsi nás stínem smrti.
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
Kdybychom se byli zapomenuli na jméno Boha svého, a pozdvihli rukou svých k bohu cizímu,
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
Zdaliž by toho Bůh byl nevyhledával? Nebo on zná skrytosti srdce.
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
Anobrž pro tebe mordováni býváme každého dne, jmíni jsme jako ovce k zabití oddané.
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Procitiž, proč spíš, ó Pane? Probudiž se, a nezaháněj nás na věky.
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
I pročež tvář svou skrýváš, a zapomínáš se na trápení a ssoužení naše?
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz. Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
Nebotě se již sklonila až k prachu duše naše, přilnul k zemi život náš. [ (Psalms 44:27) Povstaniž k našemu spomožení, a vykup nás pro své milosrdenství. ]