Psalms 22

Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy.
Přednímu zpěváku k času jitřnímu, žalm Davidův.
Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
Bože můj, Bože můj, pročež jsi mne opustil? Vzdálils se od spasení mého a od slov naříkání mého.
Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
Bože můj, přes celý den volám, a neslyšíš, i v noci, a nemohu se utajiti.
Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
Ty zajisté jsi svatý, zůstávající vždycky k veliké chvále Izraelovi.
W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli,a wybawiłeś ich.
V toběť doufali otcové naši, doufali, a vysvobozovals je.
Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
K tobě volávali, a spomáhals jim; v tobě doufali, a nebývali zahanbeni.
Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
Já pak červ jsem, a ne člověk, útržka lidská a povrhel vůbec.
Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
Všickni, kteříž mne vidí, posmívají se mi, ošklebují se, a hlavami potřásají, říkajíce:
Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
Spustiltě se na Hospodina, nechť ho vysvobodí; nechať jej vytrhne, poněvadž se mu v něm zalíbilo.
Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
Ješto ty jsi, kterýž jsi mne vyvedl z života, ustaviv mne v doufání při prsích matky mé.
Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
Na tebeť jsem uvržen od narození svého, od života matky mé Bůh můj ty jsi.
Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
Nevzdalujž se ode mne, nebo ssoužení blízké jest, a nemám spomocníka.
Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
Obkličujíť mne býkové mnozí, silní volové z Bázan obstupují mne.
Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
Otvírají na mne ústa svá, jako lev rozsapávající a řvoucí.
Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
Jako voda rozplynul jsem se, a rozstoupily se všecky kosti mé, a srdce mé jako vosk rozpustilo se u prostřed vnitřností mých.
Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
Vyprahla jako střepina síla má, a jazyk můj přilnul k dásním mým, anobrž v prachu smrti položils mne.
Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
Nebo psi obskočili mne, rota zlostníků oblehla mne, zprobijeli ruce mé i nohy mé.
Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
Mohl bych sčísti všecky kosti své, oni pak hledí na mne, a dívají se mi.
Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
Dělí mezi sebou roucha má, a o můj oděv mecí los.
Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
Ale ty, Hospodine, nevzdalujž se, sílo má, přispěj k spomožení mému.
Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
Vychvať od meče duši mou, a z moci psů jedinkou mou.
Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
Zachovej mne od úst lva, a od rohů jednorožcových vyprosť mne.
Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
I budu vypravovati bratřím svým o jménu tvém, u prostřed shromáždění chváliti tě budu, řka:
Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
Kteříž se bojíte Hospodina, chvalte jej, všecko símě Jákobovo ctěte jej, a boj se ho všecka rodino Izraelova.
Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
Nebo nepohrdá, ani se odvrací od trápení ztrápeného, aniž skrývá tváři své od něho, nýbrž když k němu volá, vyslýchá jej.
O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
O tobě chvála má v shromáždění velikém, sliby své plniti budu před těmi, kteříž se bojí tebe.
Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
Jísti budou tiší a nasyceni budou, chváliti budou Hospodina ti, kteříž ho hledají, živo bude srdce vaše na věky.
Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
Rozpomenou a obrátí se k Hospodinu všecky končiny země, a skláněti se budou před ním všecky čeledi národů.
Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
Nebo Hospodinovo jest království, a onť panuje nad národy.
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
Jísti budou a skláněti se před ním všickni tuční země, jemu se klaněti budou všickni sstupující do prachu, a kteříž duše své nemohou při životu zachovati.
Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku. Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
Símě jejich sloužiti mu bude, a přičteno bude ku Pánu v každém věku. [ (Psalms 22:32) Přijdouť, a lidu, kterýž z nich vyjde, vypravovati budou spravedlnost jeho; nebo ji skutkem vykonal. ]