Psalms 38

En salme av David; til ihukommelse.

He himene na Rawiri, hei whakamahara. E Ihowa, kaua e whakatupehupehu mai ki ahau ina riri koe, kaua ano ahau e pakia ina arita koe.

Herre, straff mig ikke i din vrede, og tukt mig ikke i din harme!

Titi tonu hoki au pere ki ahau: kaha rawa te pehi a tou ringa i ahau.

For dine piler har rammet mig, og din hånd er falt tungt på mig.

Kahore he wahi ora o oku kikokiko, na tou riri hoki: kahore ano e ata takoto oku wheua, noku i hara nei.

Det er intet friskt i mitt kjød for din vredes skyld, det er ingen fred i mine ben for min synds skyld.

Kua taupokina iho hoki toku matenga e oku kino: ano he pikaunga taimaha e pehi rawa ana i ahau.

For mine misgjerninger går over mitt hode, som en tung byrde er de mig for tunge.

E piro ana oku whiunga, kua pirau i taku mahi poauau.

Mine bylder lukter ille, de råtner for min dårskaps skyld.

E whakawiria ana ahau, piko rawa; e tangi haere ana i te roa o te ra.

Jeg er kroket, aldeles nedbøiet; hele dagen går jeg i sørgeklær.

Kei te tahuna hoki toku hope, kapi tonu: kahore hoki he wahi ora o oku kikokiko.

For mine lender er fulle av brand, og det er intet friskt i mitt kjød.

Kua kore oku kaha, maru rawa ahau: hamama ana taku aue i te mamae o toku ngakau.

Jeg er kold og stiv og aldeles knust, jeg hyler for mitt hjertes stønnen.

E te Ariki, kei tou aroaro oku hiahia katoa; kahore hoki e ngaro i a koe taku aue.

Herre, for ditt åsyn er all min lengsel, og mitt sukk er ikke skjult for dig.

Kihakiha kau toku ngakau, kua hemo toku kaha: me te marama o oku kanohi, kua kore hoki ena oku.

Mitt hjerte slår heftig, min kraft har sviktet mig, og mine øines lys, endog det er borte for mig.

Matara noa atu i toku mate te turanga mai o nga tangata i aroha mai ki ahau, o oku hoa hoki; i tawhiti ano oku whanaunga e tu ke mai ana.

Mine venner og mine frender holder sig i avstand fra min plage, og mine nærmeste står langt borte.

E whakatakoto mahanga ana moku te hunga e whai ana i ahau kia whakamatea; he nanakia ano nga kupu a te hunga e rapu ana i te he moku; he whakaaro tinihanga ano a ratou a pau noa te ra.

Og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.

Ko ahau ia, i rite ki te turi, kihai i rongo, ki te tangata wahangu, kahore nei e hamamu tona mangai.

Og jeg er som en døv, jeg hører ikke, og som en stum, som ikke later op sin munn.

Na rite tonu ahau ki te tangata kahore nei e rongo, kahore nei he whakatupehupehu i tona mangai.

Ja, jeg er som en mann som ikke hører, og som ikke har motsigelse i sin munn.

E tumanako nei hoki ahau ki a koe, e Ihowa: ka whakahoki kupu mai ano koe, e te Ariki, e toku Atua.

For til dig, Herre, står mitt håp; du skal svare, Herre min Gud!

I mea hoki ahau, Kei koa mai ratou ki ahau: ka paheke toku waewae, ka whakahihi ratou ki ahau.

For jeg sier: De vil ellers glede sig over mig; når min fot vakler, ophøier de sig over mig.

Ko ahau hoki, meake kopa, a kei inua tonu i ahau toku pouri.

For jeg er nær ved å falle, og min smerte er alltid for mig.

Ka whaki hoki ahau i toku kino, ka pouri mo toku hara.

For jeg bekjenner min misgjerning, jeg sørger over min synd.

Ko oku hoariri ia hauhau tonu, kaha tonu; kua tokomaha ano te hunga e kino noa ana ki ahau.

Og mine fiender lever, er mektige, og mange er de som hater mig uten årsak.

He hoariri ano ki ahau te hunga e utu ana i te pai ki te kino: moku e whai ana i te pai.

Og de som gjengjelder godt med ondt, står mig imot, fordi jeg jager efter det gode.

Kaua ahau e whakarerea, e Ihowa, e toku Atua; kei mamao atu koe i ahau.

Forlat mig ikke, Herre! Min Gud, vær ikke langt borte fra mig! Skynd dig å hjelpe mig, Herre, min frelse!

Hohoro ki te awhina i ahau, e te Ariki, e toku whakaoranga.