Job 3

I muri i tenei ka puaki te mangai o Hopa, a ka kanga e ia tona ra.

[] Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:

Na ka oho a Hopa, ka mea,

[] Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:

Kia ngaro te ra i whanau ai ahau, te po i korerotia ai, He tamaroa kei roto i te kopu.

“Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!

Waiho taua ra mo te pouri; kaua e tirohia iho e te Atua i runga; kaua hoki e whitingia e te marama.

Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.

Kia poke ia i te pouri, i te atarangi hoki o te mate; kia tauria iho e te kapua; kia whakawehia ano hoki e te whakapouritanga o te ra.

Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.

Na ko taua po, kia mau pu i te pouri kerekere: kei honoa ki nga ra o te tau; kei huihuia atu ina taua nga marama.

Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.

Nana, kia mokemoke taua po, kaua te reo koa e uru ki roto.

Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.

Kia kanga hoki e te hunga kanga i te ra, e te hunga mohio ki te whakaara rewiatana.

Günleri lanetleyenler, Livyatan’ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.

Kia pouri nga whetu o tona kakarauritanga; kia tatari ki te marama, a kahore noa iho; kei kite hoki i te takiritanga ata.

Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.

Mona kihai i tutaki i nga tatau o te kopu o toku whaea, kihai i huna i te mauiui kei kitea e ahau.

Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.

He aha ahau te mate ai i te kopu? He aha te hemo ai i toku putanga mai i te kopu?

“Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?

He aha i rite wawe ai nga turi moku, me nga u hei ngote maku?

Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?

Me i pena, kua ata takoto ahau, te ai he whakaohooho, moe ana ahau: katahi ahau ka whai okiokinga,

Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;

I roto i nga kingi, i nga kaiwhakatakoto whakaaro o te whenua i hanga nei i nga wahi mokemoke mo ratou,

Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,

I roto ranei i nga rangatira whai koura, o ratou nei whare ki tonu i te hiriwa:

Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.

Kua kahore noa iho ranei, kua pera me te materoto e ngaro nei, me nga kohungahunga kahore nei e kite i te marama.

Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?

Mutu ake i reira te whakararuraru a te hunga kino; okioki ana i reira te hunga kua mauiui nga uaua.

Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.

Ata noho ana nga herehere i reira, te rongo i te reo o te kaitukino.

Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.

Kei reira te iti, te rahi, kahore hoki he rangatira o te pononga.

Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.

He aha te marama i homai ai ki te tangata kei roto nei i te mate? te ora ki te tangata kua kawa te wairua?

“Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?

E koingo nei ki te mate, heoi kahore noa iho; e keri ana kia taea ia, nui atu i te keri i nga taonga huna.

[] Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;

Hari pu ratou, koa ana, ina kitea te urupa.

Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.

He aha ano te marama i homai ai ki te tangata kua huna nei tona ara, kua oti nei te tutakitaki mai e te Atua?

Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı’nın çitle çevirdiği kişiye?

Kiano hoki ahau i kai, kua tae mai taku mapu: ano he wai oku hamama e ringihia ana.

Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.

No te mea kua tae mai ki ahau te mea whakawehi e wehi nei ahau; ko taku e pawera nei kua pa ki ahau.

Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.

Kahore oku humarie, kahore oku ata noho, ehara i te mea e okioki ana; na kua puta te raruraru.

Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”