Job 28

Ha una miniera l’argento, e l’oro un luogo dove lo si affina.

Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται

Il ferro si cava dal suolo, e la pietra fusa dà il rame.

ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.

L’uomo ha posto fine alle tenebre, egli esplora i più profondi recessi, per trovar le pietre che son nel buio, nell’ombra di morte.

Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.

Scava un pozzo lontan dall’abitato; il piede più non serve a quei che vi lavorano; son sospesi, oscillano lungi dai mortali.

Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.

Dalla terra esce il pane, ma, nelle sue viscere, è sconvolta come dal fuoco.

Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος

Le sue rocce son la dimora dello zaffiro, e vi si trova della polvere d’oro.

οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων και εν αυτη χωμα χρυσιου.

L’uccello di rapina non conosce il sentiero che vi mena, né l’ha mai scorto l’occhio del falco.

Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην

Le fiere superbe non vi hanno messo piede, e il leone non v’è passato mai.

τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι αυτης.

L’uomo stende la mano sul granito, rovescia dalle radici le montagne.

Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.

Pratica trafori per entro le rocce, e l’occhio suo scorge quanto v’è di prezioso.

Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.

Infrena le acque perché non gemano, e le cose nascoste trae fuori alla luce.

Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.

Ma la Sapienza, dove trovarla? E dov’è il luogo della Intelligenza?

Αλλ η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;

L’uomo non ne sa la via, non la si trova sulla terra de’ viventi.

Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.

L’abisso dice: "Non è in me"; il mare dice: "Non sta da me".

Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ εμου.

Non la si ottiene in cambio d’oro, né la si compra a peso d’argento.

Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ αυτης και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.

Non la si acquista con l’oro di Ofir, con l’onice prezioso o con lo zaffiro.

Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.

L’oro ed il vetro non reggono al suo confronto, non la si dà in cambio di vasi d’oro fino.

Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.

Non si parli di corallo, di cristallo; la Sapienza val più delle perle.

Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.

Il topazio d’Etiopia non può starle a fronte, l’oro puro non ne bilancia il valore.

Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.

Donde vien dunque la Sapienza? E dov’è il luogo della Intelligenza?

Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;

Essa è nascosta agli occhi d’ogni vivente, è celata agli uccelli del cielo.

Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.

L’abisso e la morte dicono: "Ne abbiamo avuto qualche sentore".

Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.

Dio solo conosce la via che vi mena, egli solo sa il luogo dove dimora,

Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.

perché il suo sguardo giunge sino alle estremità della terra, perch’egli vede tutto quel ch’è sotto i cieli.

Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,

Quando regolò il peso del vento e fissò la misura dell’acque,

δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.

quando dette una legge alla pioggia e tracciò la strada al lampo dei tuoni,

Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,

allora la vide e la rivelò, la stabilì ed anche l’investigò.

τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.

E disse all’uomo: "Ecco: temere il Signore: questa è la Sapienza, e fuggire il male è l’Intelligenza"."

Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.