Job 3

Allora Giobbe aprì la bocca e maledisse il giorno della sua nascita.

Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.

E prese a dire così:

I zawołał Ijob, mówiąc:

"Perisca il giorno ch’io nacqui e la notte che disse: "E’ concepito un maschio!"

Bodaj był zginął dzień, któregom się urodził! i noc,w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!

Quel giorno si converta in tenebre, non se ne curi Iddio dall’alto, né splenda sovr’esso raggio di luce!

Bodaj się był on dzień obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!

Se lo riprendano le tenebre e l’ombra di morte, resti sovr’esso una fitta nuvola, le eclissi lo riempian di paura!

Bodaj go była zaćmiła ciemność i cień śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!

Quella notte diventi preda d’un buio cupo, non abbia la gioia di contar tra i giorni dell’anno, non entri nel novero de’ mesi!

Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!

Quella notte sia notte sterile, e non vi s’oda grido di gioia.

Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!

La maledicano quei che maledicono i giorni e sono esperti nell’evocare il drago.

Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!

Si oscurino le stelle del suo crepuscolo, aspetti la luce e la luce non venga, e non miri le palpebre dell’alba,

Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!

poiché non chiuse la porta del seno che mi portava, e non celò l’affanno agli occhi miei.

Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.

Perché non morii nel seno di mia madre? Perché non spirai appena uscito dalle sue viscere?

Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?

Perché trovai delle ginocchia per ricevermi e delle mammelle da poppare?

Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?

Ora mi giacerei tranquillo, dormirei, ed avrei così riposo

Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,

coi re e coi consiglieri della terra che si edificarono mausolei,

Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;

coi principi che possedean dell’oro e che empiron d’argento le lor case;

Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,

o, come l’aborto nascosto, non esisterei, sarei come i feti che non videro la luce.

Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?

Là cessano gli empi di tormentare gli altri. Là riposano gli stanchi,

Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.

là i prigioni han requie tutti insieme, senz’udir voce d’aguzzino.

Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,

Piccoli e grandi sono là del pari, e lo schiavo è libero del suo padrone.

Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.

Perché dar la luce all’infelice e la vita a chi ha l’anima nell’amarezza,

Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?

i quali aspettano la morte che non viene, e la ricercano più che i tesori nascosti,

Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;

e si rallegrerebbero fino a giubilarne, esulterebbero se trovassero una tomba?

Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.

Perché dar vita a un uomo la cui via è oscura? e che Dio ha stretto in un cerchio?

Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?

Io sospiro anche quando prendo il mio cibo, e i miei gemiti si spandono com’acqua.

Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;

Non appena temo un male, ch’esso mi colpisce; e quel che pavento, mi piomba addosso.

Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.

Non trovo posa, né requie, né pace, il tormento è continuo!"

Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.