Psalms 102

תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃
Προσευχη του τεθλιμμενου, οταν αδημονη, και εκχεη το παραπονον αυτου ενωπιον του Κυριου. Κυριε, εισακουσον της προσευχης μου, και η κραυγη μου ας ελθη προς σε.
אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃
Μη κρυψης το προσωπον σου απ εμου καθ ην ημεραν θλιβομαι, κλινον προς εμε το ωτιον σου καθ ην ημεραν σε επικαλουμαι, ταχεως επακουε μου.
כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃
Διοτι εξελιπον ως καπνος αι ημεραι μου, και τα οστα μου ως φρυγανον κατεξηρανθησαν.
הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃
Επληγωθη η καρδια μου και εξηρανθη ως χορτος, ωστε ελησμονησα να τρωγω τον αρτον μου.
מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃
Απο φωνης του στεναγμου μου εκολληθησαν τα οστα μου εις το δερμα μου.
דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃
Κατεσταθην ομοιος του ερημικου πελεκανος εγεινα ως νυκτοκοραξ εν ταις ερημοις.
שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃
Αγρυπνω και ειμαι ως στρουθιον μοναζον επι δωματος.
כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃
Ολην την ημεραν με ονειδιζουσιν οι εχθροι μου οι μαινομενοι ομνυουσι κατ εμου.
כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃
Διοτι εφαγον στακτην ως αρτον και συνεκερασα με δακρυα το ποτον μου,
מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃
Εξ αιτιας της οργης σου και της αγανακτησεως σου διοτι σηκωσας με ερριψας κατω.
ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃
Αι ημεραι μου παρερχονται ως σκια, και εγω εξηρανθην ως χορτος.
ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃
Συ δε, Κυριε, εις τον αιωνα διαμενεις, και το μνημοσυνον σου εις γενεαν και γενεαν.
אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃
Συ θελεις σηκωθη, θελεις σπλαγχνισθη την Σιων διοτι ειναι καιρος να ελεησης αυτην, διοτι ο διωρισμενος καιρος εφθασεν.
כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃
Επειδη οι δουλοι σου αρεσκονται εις τους λιθους αυτης και σπλαγχνιζονται το χωμα αυτης.
וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃
Τοτε τα εθνη θελουσι φοβηθη το ονομα του Κυριου, και παντες οι βασιλεις της γης την δοξαν σου.
כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃
Οταν ο Κυριος οικοδομηση την Σιων θελει φανη εν τη δοξα αυτου.
פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃
Θελει επιβλεψει επι την προσευχην των εγκαταλελειμμενων και δεν θελει καταφρονησει την δεησιν αυτων.
תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃
Τουτο θελει γραφθη δια την γενεαν την επερχομενην και ο λαος, οστις θελει δημιουργηθη, θελει αινει τον Κυριον.
כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃
Διοτι εκυψεν εκ του υψους του αγιαστηριου αυτου, εξ ουρανου επεβλεψεν ο Κυριος επι την γην,
לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃
δια να ακουση τον στεναγμον των δεσμιων, δια να λυση τους καταδεδικασμενους εις θανατον
לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃
δια να κηρυττωσιν εν Σιων το ονομα του Κυριου και την αινεσιν αυτου εν Ιερουσαλημ,
בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃
οταν συναχθωσιν ομου οι λαοι και αι βασιλειαι, δια να δουλευσωσι τον Κυριον.
ענה בדרך כחו קצר ימי׃
Ηδυνατισεν εν τη οδω την ισχυν μου συνετεμε τας ημερας μου.
אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃
Εγω ειπα, μη με αρπασης, Θεε μου, εν τω ημισει των ημερων μου τα ετη σου ειναι εις γενεας γενεων.
לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃
Κατ αρχας συ, Κυριε, την γην εθεμελιωσας, και εργα των χειρων σου ειναι οι ουρανοι.
המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃
Αυτοι θελουσιν απολεσθη, συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον θελουσι παλαιωθη ως περιενδυμα θελεις τυλιξει αυτους, και θελουσιν αλλαχθη
ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃
συ ομως εισαι ο αυτος, και τα ετη σου δεν θελουσιν εκλειψει.
בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃
Οι υιοι των δουλων σου θελουσι κατοικει, και το σπερμα αυτων θελει διαμενει ενωπιον σου.