Luke 20

ויהי היום והוא מלמד את העם במקדש ומבשר ויגשו הכהנים והסופרים עם הזקנים׃

I stało się z onych dni dnia jednego, gdy uczył lud w kościele i kazał Ewangeliję, że nadeszli przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie z starszymi,

ויאמרו אליו אמר נא לנו באי זו רשות אתה עשה את אלה או מי הוא הנתן לך את הרשות הזאת׃

I rzekli do niego, mówiąc: Powiedz nam, którą mocą to czynisz, albo kto jest ten, coć dał tę moc?

ויען ויאמר אליהם אף אני אשאלכם דבר ואמרו לי׃

A on odpowiadając, rzekł do nich: Spytam i ja was o jednę rzecz, a powiedzcie mi:

טבילת יוחנן המן השמים היתה אם מבני אדם׃

Chrzest Jana byłli z nieba, czyli z ludzi?

ויחשבו בלבם לאמר אם נאמר מן השמים ואמר למה זה לא האמנתם לו׃

A oni myślili sami w sobie, mówiąc: Jeźli powiemy, z nieba, rzecze: Czemużeście mu tedy nie wierzyli?

ואם נאמר מבני אדם וסקלנו כל העם בעמדם על דעתם כי יוחנן נביא היה׃

Jeźliż zasię rzeczemy, z ludzi, wszystek lud ukamionuje nas, ponieważ za pewne mają, że Jan jest prorokiem.

ויענו לא ידענו מאין׃

I odpowiedzieli, że nie wiedzą, skąd by był.

ויאמר ישוע אליהם גם אני לא אמר לכם באי זו רשות אני עשה אלה׃

A Jezus im rzekł: I ja wam nie powiem, którą mocą to czynię.

ויחל לדבר אל העם את המשל הזה איש אחד נטע כרם ויתן אתו אל כרמים וילך בדרך מרחוק לימים רבים׃

I począł do ludu mówić to podobieństwo: Człowiek niektóry nasadził winnicę, i najął ją winiarzom, i odjechał precz na czas niemały.

ולמועד שלח עבד אל הכרמים לתת לו מפרי הכרם והכרמים הכהו וישלחהו ריקם׃

A czasu swego posłał sługę do onych winiarzy, aby mu dali z pożytku onej winnicy; ale oni winiarze ubiwszy go, odesłali próżnego.

ויסף שלח עבד אחר ויכו גם אתו ויחרפהו וישלחהו ריקם׃

I posłał zasię drugiego sługę; ale oni i tego ubiwszy i zelżywszy, odesłali próżnego.

ויסף לשלח שלישי וגם אתו פצעו ויגרשהו וידחפהו חוצה׃

I posłał zasię trzeciego; ale oni i tego zraniwszy, wyrzucili precz.

ויאמר בעל הכרם מה אעשה אשלחה את בני את ידידי כראותם אותו אולי יגורו מפניו׃

A tak rzekł Pan onej winnicy: Cóż uczynię? poślę syna mego miłego, snać gdy tego ujrzą, zawstydzą się.

וכראות אתו הכרמים נועצו יחדו לאמר זה הוא היורש לכו ונהרגהו ותהי לנו הירשה׃

Ale winiarze ujrzawszy go, rzekli między sobą, mówiąc: Tenci jest dziedzic; pójdźcie zabijmy go, aby nasze było dziedzictwo.

ויגרשו אותו אל מחוץ לכרם ויהרגהו ועתה מה יעשה להם בעל הכרם׃

I wypchnąwszy go precz z winnicy, zabili. Cóż im tedy uczyni Pan onej winnicy?

יבוא ויאבד את הכרמים האלה ויתן את הכרם לאחרים ויהי כשמעם ויאמרו חלילה מהיות כזאת׃

Przyjdzie, a potraci one winiarze, a winnicę odda innym. Co oni usłyszawszy, rzekli: Nie daj tego Boże!

ויבט בם ויאמר ומה הוא זה הכתוב אבן מאסו הבונים היתה לראש פנה׃

Lecz on spojrzawszy na nie, rzekł: Cóż tedy jest ono, co napisano: Kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną?

כל הנפל על האבן ההיא ישבר ואת אשר תפל עליו תשחקהו׃

Wszelki, który upadnie na ten kamień, roztrąci się, a na kogo by upadł, zetrze go.

ויבקשו הכהנים הגדולים והסופרים לשלח בו את ידם בעת ההיא וייראו מפני העם כי ידעו אשר עליהם דבר את המשל הזה׃

I starali się przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie, jakoby nań ręce wrzucili onejże godziny, ale się ludu bali; albowiem poznali, iż przeciwko nim wyrzekł to podobieństwo.

ויארבו לו וישלחו מארבים והם נדמו כצדיקים למען ילכדו אותו בדבר להסגירו אל השררה ואל יד ההגמון׃

A tak podstrzegając go, posłali szpiegi, którzy zmyślali, jakoby byli sprawiedliwymi, aby go podchwycili w mowie jego, a potem aby go podali zwierzchności i w moc starościną.

וישאלהו לאמר רבי ידענו כי נכונה תדבר ותלמד ולא תשא פנים כי באמת מורה אתה את דרך אלהים׃

I pytali go, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, że dobrze mówisz i uczysz, ani przyjmujesz osób; ale drogi Bożej w prawdzie uczysz.

המתר לנו לתת מס אל הקיסר אם לא׃

Godzili się nam dać czynsz cesarzowi, czyli nie?

ויכר את נכליהם ויאמר להם׃

Ale on obaczywszy chytrość ich, rzekł do nich: Czemuż mię kusicie?

מה תנסוני הראוני דינר של מי הצורה והמכתב אשר עליו ויענו ויאמרו של הקיסר׃

Ukażcie mi grosz; czyj ma obraz i napis? A odpowiadając rzekli: Cesarza.

ויאמר אליהם לכן תנו לקיסר את אשר לקיסר ולאלהים את אשר לאלהים׃

Zatem on im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.

ולא יכלו ללכדו בדבר לפני העם ויתמהו על מענהו ויחרישו׃

I nie mogli go podchwycić w mowie jego przed ludem, a zadziwiwszy się odpowiedzi jego, umilknęli.

ויקרבו אנשים מן הצדוקים הכפרים בתחית המתים וישאלהו לאמר׃

A przyszedłszy niektórzy z Saduceuszów, (którzy przeczą i mówią, iż nie masz zmartwychwstania), pytali go,

מורה משה כתב לנו כי ימות אח בעל אשה ובנים אין לו ולקח אחיו את אשתו והקים זרע לאחיו׃

Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz nam napisał: Jeźliby komu brat umarł, mając żonę, a umarłby bez dziatek, aby brat jego pojął jego żonę, a wzbudził nasienie bratu swemu.

והנה היו שבעה אחים והראשון לקח אשה וימת לא בנים׃

Było tedy siedm braci, z których pierwszy pojąwszy żonę, umarł bez dziatek.

ויקח אתה השני וימת גם הוא לא בנים׃

I pojął wtóry onę żonę, a umarł i ten bez dziatek.

ויקח אתה השלישי וככה עשו אף השבעה ולא הניחו בנים וימותו׃

Potem ją pojął i trzeci, także i oni wszyscy siedmiu, a nie zostawiwszy dziatek, pomarli.

ובאחרונה מתה גם האשה׃

Po wszystkich też umarła i ona niewiasta.

והנה בתחית המתים למי מהם תהיה לאשה כי היתה אשה לשבעה׃

Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z nich ona będzie żoną, ponieważ siedmiu ich miało ją za żonę?

ויען ישוע ויאמר אליהם בני העולם הזה ישאו נשים ותנשאנה׃

Tedy odpowiadając, rzekł im Jezus: Synowie tego wieku żenią się i za mąż wydają.

והזכים לנחל את העולם הבא ואת תחית המתים לא ישאו נשים ולא תנשאנה׃

Ale ci, którzy godni są, aby dostąpili onego wieku, i powstaną od umarłych, ani się żenić, ani za mąż dawać będą.

כי לא יוכלו עוד למות כי שוים הם למלאכים ובני אלהים המה בהיותם בני התקומה׃

Albowiem umierać więcej nie będą mogli; bo będą równi Aniołom, będąc synami Bożymi, gdyż są synami zmartwychwstania.

וגם משה רמז בסנה כי יקומו המתים בקראו את יהוה אלהי אברהם אלהי יצחק ואלהי יעקב׃

A iż umarli zmartwychwstaną, i Mojżesz pokazał przy onym krzaku, gdy zowie Pana Boga Bogiem Abrahamowym i Bogiem Izaakowym i Bogiem Jakóbowym.

והאלהים איננו אלהי המתים כי אם אלהי החיים כי כלם חיים לו׃

A Bógci nie jest Bogiem umarłych, ale żywych; bo jemu wszyscy żyją.

ויענו מן הסופרים רבי יפה דברת׃

Tedy odpowiadając niektórzy z nauczonych w Piśmie, rzekli: Nauczycielu! dobrześ powiedział.

ולא ערבו עוד את לבם לשאל אותו דבר׃

I nie śmieli go więcej o nic pytać.

ויאמר אליהם איך יאמרו על המשיח כי הוא בן דוד׃

I rzekł do nich: Jakoż powiadają, że Chrystus jest synem Dawidowym?

והוא דוד אמר בספר תהלים נאם יהוה לאדני שב לימיני׃

A sam Dawid mówi w księgach Psalmów: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej

עד אשית איביך הדם לרגליך׃

Aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.

הנה דוד קרא לו אדון ואיך הוא בנו׃

Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, i jakoż jest synem jego?

ויאמר אל תלמידיו באזני כל העם׃

A gdy słuchał wszystek lud, rzekł uczniom swoim:

הזהרו מן הסופרים החפצים להתהלך עטופי טלית ואהבים את שאלות שלומם בשוקים ואת מושבי הראש בבתי הכנסיות ואת מסבות הראש בסעודות׃

Strzeżcie się nauczonych w Piśmie, którzy chcą chodzić w szatach długich, i miłują pozdrawiania na rynkach i pierwsze stołki w bóżnicach, i pierwsze miejsca na wieczerzach;

הבלעים את בתי האלמנות ומאריכים תפלתם למראה עינים המה משפט על יתר יקחו׃

Którzy pożerają domy wdów, a to pod pokrywką długich modlitw: cić odniosą cięższy sąd.