Job 7

הלא צבא לאנוש על ארץ וכימי שכיר ימיו׃

Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?

כעבד ישאף צל וכשכיר יקוה פעלו׃

Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka końca pracy swojej:

כן הנחלתי לי ירחי שוא ולילות עמל מנו לי׃

Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.

אם שכבתי ואמרתי מתי אקום ומדד ערב ושבעתי נדדים עדי נשף׃

Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.

לבש בשרי רמה וגיש עפר עורי רגע וימאס׃

Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.

ימי קלו מני ארג ויכלו באפס תקוה׃

Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.

זכר כי רוח חיי לא תשוב עיני לראות טוב׃

Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.

לא תשורני עין ראי עיניך בי ואינני׃

Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.

כלה ענן וילך כן יורד שאול לא יעלה׃

Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie;

לא ישוב עוד לביתו ולא יכירנו עוד מקמו׃

Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.

גם אני לא אחשך פי אדברה בצר רוחי אשיחה במר נפשי׃

Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.

הים אני אם תנין כי תשים עלי משמר׃

Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?

כי אמרתי תנחמני ערשי ישא בשיחי משכבי׃

Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:

וחתתני בחלמות ומחזינות תבעתני׃

Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.

ותבחר מחנק נפשי מות מעצמותי׃

A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.

מאסתי לא לעלם אחיה חדל ממני כי הבל ימי׃

Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.

מה אנוש כי תגדלנו וכי תשית אליו לבך׃

Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?

ותפקדנו לבקרים לרגעים תבחננו׃

A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?

כמה לא תשעה ממני לא תרפני עד בלעי רקי׃

Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?

חטאתי מה אפעל לך נצר האדם למה שמתני למפגע לך ואהיה עלי למשא׃

Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?

ומה לא תשא פשעי ותעביר את עוני כי עתה לעפר אשכב ושחרתני ואינני׃

Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.