Job 7

הלא צבא לאנוש על ארץ וכימי שכיר ימיו׃

Difinita estas ja por la homo la limtempo sur la tero, Kaj liaj tagoj estas kiel la tagoj de dungito.

כעבד ישאף צל וכשכיר יקוה פעלו׃

Kiel sklavo, kiu sopiras al ombro, Kaj kiel dungito, kiu atendas sian pagon,

כן הנחלתי לי ירחי שוא ולילות עמל מנו לי׃

Tiel mi ricevis sorte monatojn vantajn, Kaj noktoj turmentaj estas nombritaj al mi.

אם שכבתי ואמרתי מתי אקום ומדד ערב ושבעתי נדדים עדי נשף׃

Kiam mi kuŝiĝas, mi diras: Kiam mi leviĝos? Sed la vespero fariĝas longa, kaj mi satiĝas de maltrankvileco ĝis la tagiĝo.

לבש בשרי רמה וגיש עפר עורי רגע וימאס׃

Mia korpo estas kovrita de vermoj kaj de pecoj da tero; Mia haŭto krevis kaj putras.

ימי קלו מני ארג ויכלו באפס תקוה׃

Miaj tagoj forflugis pli facile, ol bobeno de teksisto, Kaj pasis, lasinte nenian esperon.

זכר כי רוח חיי לא תשוב עיני לראות טוב׃

Memoru, ke mia vivo estas bloveto, Ke miaj okuloj ne plu revidos bonon;

לא תשורני עין ראי עיניך בי ואינני׃

Ne plu revidos min okulo de vidanto; Vi volos ekrigardi min, sed mi jam ne ekzistos.

כלה ענן וילך כן יורד שאול לא יעלה׃

Nubo pasas kaj foriras; Tiel ne plu revenas tiu, kiu iris en Ŝeolon;

לא ישוב עוד לביתו ולא יכירנו עוד מקמו׃

Li ne plu revenas en sian domon; Lia loko ne plu rekonos lin.

גם אני לא אחשך פי אדברה בצר רוחי אשיחה במר נפשי׃

Tial mi ne detenos mian buŝon; Mi parolos en la premiteco de mia spirito, Mi plendos en la maldolĉeco de mia animo.

הים אני אם תנין כי תשים עלי משמר׃

Ĉu mi estas maro aŭ mara monstro, Ke Vi starigis gardon por mi?

כי אמרתי תנחמני ערשי ישא בשיחי משכבי׃

Kiam mi pensas, ke mia lito min konsolos, Ke mia kuŝejo plifaciligos mian suferadon,

וחתתני בחלמות ומחזינות תבעתני׃

Tiam Vi teruras min per sonĝoj, Timigas min per vizioj;

ותבחר מחנק נפשי מות מעצמותי׃

Kaj mia animo deziras sufokiĝon, Miaj ostoj la morton.

מאסתי לא לעלם אחיה חדל ממני כי הבל ימי׃

Tedis al mi; ne eterne mi vivu; Forlasu min, ĉar miaj tagoj estas vantaĵo.

מה אנוש כי תגדלנו וכי תשית אליו לבך׃

Kio estas homo, ke Vi faras lin granda, Ke Vi zorgas pri li,

ותפקדנו לבקרים לרגעים תבחננו׃

Ke Vi rememoras lin ĉiumatene, Elprovas lin ĉiumomente?

כמה לא תשעה ממני לא תרפני עד בלעי רקי׃

Kial Vi ne deturnas Vin de mi, Ne lasas min libera eĉ tiom, ke mi povu engluti mian salivon?

חטאתי מה אפעל לך נצר האדם למה שמתני למפגע לך ואהיה עלי למשא׃

Se mi pekis, kion mi per tio faris al Vi, ho gardanto de la homoj? Kial Vi faris min celo de Viaj atakoj, Ke mi fariĝis ŝarĝo por mi mem?

ומה לא תשא פשעי ותעביר את עוני כי עתה לעפר אשכב ושחרתני ואינני׃

Kaj kial Vi ne deprenas mian pekon, ne pardonas mian malbonagon? Jen mi ja baldaŭ kuŝos en la tero; Kaj kiam Vi morgaŭ serĉos min, mi ne ekzistos.