Job 6

ויען איוב ויאמר׃

Ijob respondis kaj diris:

לו שקול ישקל כעשי והיתי במאזנים ישאו יחד׃

Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,

כי עתה מחול ימים יכבד על כן דברי לעו׃

Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.

כי חצי שדי עמדי אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני׃

Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.

הינהק פרא עלי דשא אם יגעה שור על בלילו׃

Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?

היאכל תפל מבלי מלח אם יש טעם בריר חלמות׃

Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?

מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי׃

Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.

מי יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה׃

Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!

ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני׃

Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!

ותהי עוד נחמתי ואסלדה בחילה לא יחמול כי לא כחדתי אמרי קדוש׃

Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.

מה כחי כי איחל ומה קצי כי אאריך נפשי׃

Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?

אם כח אבנים כחי אם בשרי נחוש׃

Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?

האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני׃

Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.

למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב׃

Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.

אחי בגדו כמו נחל כאפיק נחלים יעברו׃

Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,

הקדרים מני קרח עלימו יתעלם שלג׃

Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;

בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם׃

En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.

ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו׃

Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.

הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו למו׃

Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;

בשו כי בטח באו עדיה ויחפרו׃

Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.

כי עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו׃

Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.

הכי אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי׃

Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,

ומלטוני מיד צר ומיד עריצים תפדוני׃

Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?

הורוני ואני אחריש ומה שגיתי הבינו לי׃

Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.

מה נמרצו אמרי ישר ומה יוכיח הוכח מכם׃

Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?

הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נאש׃

Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.

אף על יתום תפילו ותכרו על ריעכם׃

Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.

ועתה הואילו פנו בי ועל פניכם אם אכזב׃

Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?

שבו נא אל תהי עולה ושבי עוד צדקי בה׃

Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.

היש בלשוני עולה אם חכי לא יבין הוות׃

Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?