Psalms 102

Lapriyè yon moun ki anba tray. Li pa kapab sipòte ankò. L'ap rakonte Bondye ka li.

Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

Seyè, koute m' non lè m'ap lapriyè, se pou rèl mwen rive nan zòrèy ou.

Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

Pa vire do ban mwen lè mwen nan traka. Panche zòrèy ou bò kote m'. Prese vin reponn mwen lè m'ap rele ou.

Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

Lavi m' ap disparèt tankou lafimen. Mwen gen yon lafyèb nan zo.

Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

Mwen anba gwo kou. Mwen tankou zèb koupe k'ap cheche. Mwen sitèlman boulvèse, mwen pa menm chonje manje.

De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

Mwen tounen zo ak po tèlman m'ap plenn.

Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

Mwen sanble yon tako savann, mwen tankou frize ki rete nan vye kay kraze.

Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

Mwen pa ka dòmi, mwen tankou yon zwezo ki pou kont li sou yon do kay.

Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

Tout lajounen lènmi m' yo ap joure m'. Moun k'ap pase m' nan rizib yo pran non m' sèvi jouman.

Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

Se sann dife ki tout manje m'. Dlo nan je m' fè yon sèl ak dlo m'ap bwè.

Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

Ou sitèlman ankòlè, ou sitèlman fache, ou pran m', ou voye m' jete byen lwen.

Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

Kò m' ap tchoule tankou solèy k'ap kouche. M'ap cheche tankou zèb.

Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

Men ou menm, Seyè, w'ap gouvènen pou tout tan. Pitit an pitit y'ap chonje non ou!

Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

W'a leve, w'a gen pitye pou lavil Siyon an, paske li lè pou ou gen pitye pou li. Jou a rive.

Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

Moun k'ap sèvi ou yo renmen lavil Siyon an. Kè yo fè yo mal pou yo wè jan l'ap fini.

Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

Lè sa a, moun lòt nasyon yo va gen krentif pou Seyè a, tout wa ki sou latè va pè bèl pouvwa li.

Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

Seyè a va rebati lavil Siyon, l'a fè wè jan li gen pouvwa.

Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

L'a pran ka moun ki san sekou yo lè y'a lapriyè, wi, li p'ap meprize lapriyè yo.

Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

Se pou yo ekri sa pou timoun k'ap vini yo ka konnen l', pou timoun ki poko fèt yo ka fè lwanj li.

Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

Seyè a rete anwo nan kay ki apa pou li a, li gade anba, li rete anwo nan syèl la, l'ap gade sou latè,

Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

pou l' tande jan prizonye yo ap plenn, pou l' delivre moun yo kondannen amò yo.

Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

Konsa, moun va nonmen non Seyè a nan tout lavil Siyon an. Y'a fè lwanj li nan lavil Jerizalèm,

Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

lè tout nasyon yo ak tout gouvènman ki sou latè yo va sanble pou sèvi Seyè a.

Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

Mwen te jenn gason toujou lè Seyè a kraze kouraj mwen: li koupe sou lavi m'.

Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

Mwen di: Bondye mwen, ou menm k'ap viv pou tout tan, pa pran m' koulye a. Mwen jenn gason toujou.

En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

Se ou menm, Seyè, ki te kreye latè nan tan lontan. Se avèk men ou ou te fè syèl la.

Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

Yo gen pou yo disparèt, men ou menm w'ap toujou la. Yo gen pou yo vin vye tankou rad. W'ap chanje yo tankou yo chanje rad, w'a mete yo sou kote.

Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

Men ou menm, ou p'ap janm chanje, ou p'ap janm mouri. Pitit sèvitè ou yo va rete nan peyi a san danje. Pitit pitit yo va toujou viv devan je ou.

La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.