Job 3

Bout pou bout, Jòb louvri bouch li, li pran madichonnen jou l' te fèt la.
Napokon otvori Job usta i prokle dan svoj;
Li di konsa:
poče svoju besjedu i reče:
-Se pou Bondye efase jou m' te fèt la. Se pou l' efase jou lannwit m' te konmanse devlope nan vant manman m' lan.
"O, ne bilo dana kad sam se rodio i noći što javi: 'Začeo se dječak!'
Fè jou sa a tounen fènwa, Bondye! Kote ou chita anwo a, pa janm chonje jou sa a ankò. Pa janm kite limyè solèy klere l'.
U crnu tminu dan taj nek se prometne! S visina se njega Bog ne spominjao, svjetlost sunčeva ne svijetlila mu više!
Se pou fènwa anvayi jou sa a. Se pou nwaj kouvri l' nèt. Se pou lonbraj lanmò bouche l' nèt.
Mrak i sjena smrtna o nj se otimali, posvema ga tmina gusta prekrila, pomrčine dnevne stravom ga morile!
Jou lannwit sa a, se pou fènwa pran l' pou li nèt. Se pou l' disparèt nèt nan lanne a pou yo pa janm konte l' nan almanak ankò.
O, da bi ga tama svega presvojila, nek' se ne dodaje danima godine, nek' ne ulazi u brojenje mjeseci!
Se pou jou lannwit sa a fè cheve nan tèt moun kanpe, pou yo pa tande pèsonn ap ri!
A noć ona bila žalosna dovijeka, ne čulo se u njoj radosno klicanje!
Se pou chòche yo bay jou lannwit sa a madichon, yo menm ki konn ki jan pou yo eksite levyatan an!
Prokleli je oni štono dan proklinju i Levijatana probudit' su kadri!
Pa kite gwo zetwal devanjou a klere jou sa a. Pa janm fè bajou kase pou li, pou l' pa janm wè solèy leve.
Pomrčale zvijezde njezina svanuća, zaludu se ona vidjelu nadala, i zorinih vjeđa ne gledala nigda!
Paske li pa t' enpoze m' soti nan vant manman m', li pa t' egzante m' tout soufrans sa yo.
Što mi od utrobe ne zatvori vrata da sakrije muku od mojih očiju!
Poukisa mwen pa t' mouri depi nan vant manman m'? Poukisa mwen pa t' tou mouri nan pasaj kite sa?
Što nisam mrtav od krila materina, što ne izdahnuh izlazeć' iz utrobe?
Poukisa mwen te jwenn yon manman ki pran m' sou jenou li epi ki ban m' tete?
Čemu su me dva koljena prihvatila i dojke dvije da me nejaka podoje?
Si m' te mouri, atò konsa mwen pa ta nan tout lapenn sa a. Mwen ta kouche yon kote ap dòmi ak kè poze,
U miru bih vječnom počivao sada, spavao bih, pokoj svoj bih uživao
ansanm ak wa yo ak gwo chèf yo, ki fè bati gwo tonm pou yo nan mitan dezè.
s kraljevima i savjetnicima zemlje koji su sebi pogradili grobnice,
Mwen ta kouche ap dòmi ansanm ak chèf ki te gen kay yo plen lò ak ajan.
ili s knezovima, zlatom bogatima, što su kuće svoje srebrom napunili.
Ou ankò, mwen ta tankou yon timoun ki fèt anvan tèm, tankou timoun ki fèt tou mouri.
Ne bih bio - k'o nedonošče zakopano, k'o novorođenče što svjetla ne vidje.
Kote yo ye anba tè a, mechan yo sispann bay kò yo mouvman. Anba tè a, sa ki bouke travay ap poze kò yo.
Zlikovci se više ne obijeste ondje, iznemogli tamo nalaze počinka.
Anba tè a, tout prizonye gen kè poze. Yo p'ap tande vwa majò prizon an nan zòrèy yo.
Sužnjeve na miru tamo ostavljaju: ne slušaju više poviku stražara.
Anba tè a, se menm bagay pou grannèg kou malere. Ata esklav pa gen mèt ankò!
Malen ondje leži zajedno s velikim, rob je slobodan od gospodara svoga.
Poukisa, Bondye, ou kite moun ki nan mizè ap viv? Poukisa ou bay moun ki nan gwo lapenn lavi?
Čemu darovati svjetlo nesretniku i život ljudima zagorčene duše
Y'ap tann lanmò konsa. Men, lanmò pa vini! Yo ta pito lanmò pase nenpòt gwo richès!
koji smrt ištu, a ona ne dolazi, i kao za blagom za njome kopaju?
Yo pa gen kè kontan toutotan yo pa mouri, toutotan yo pa ale anba tè.
Grobnom bi se humku oni radovali, klicali od sreće kad bi grob svoj našli.
Yo pa konn sa pou yo fè. Bondye sènen yo kote yo pase.
Što će to čovjeku kom je put sakriven, koga je Bog sa svih strana zapriječio?
Mwen pa ka manje. Se plenn m'ap plenn. M'ap soufri, dlo nan je m' tankou larivyè k'ap koule.
Zato videć' hranu, uzdahnuti moram, k'o voda se moji razlijevaju krici.
Sa m' pè rive m' lan, se li k'ap rive m'. Sa m' pa ta vle wè a, se li ki tonbe sou mwen.
Obistinjuje se moje strahovanje, snalazi me, evo, čega god se bojah.
Kè m' pa poze. Tèt mwen pa la. Mwen pa ka dòmi. Se soti nan ka tonbe nan ka.
Pokoja ni mira meni više nema, u mukama mojim nikad mi počinka."